Η χάρη του Πρωτοσύγκελου
μετά την υπέρβαση
του βυζαντινού πνεύματος
εμφανίστηκε στον κρίκο
της αιωνόβιας αλυσίδας
που κατανόησε το δεσμό
που μας συνδέει
εδώ και αιώνες
με το ίδιο πνεύμα
δίχως καμιά παύση
γιατί η ανάσα μας
και η πνοή μας
είναι τα ίχνη
των βυζαντινών χρόνων
που δεν ξέχασαν
ποτέ την ελευθερία
και διαχρονικά
την υποστηρίζουν
όσο την αναζητούν
γιατί ξέρουν
ότι η ουσία του έργου
δεν είναι μόνο
η πίστη της μουσικής
αλλά η μουσική της πίστης
αφού είναι ο Λόγος Του.