Η χούφτα του αετού
που τόσο σ’ εντυπωσίαζε
με τη δύναμή της
έπιασε τον κορμό
της βελανιδιάς
μ’ έναν μόνο στόχο
να παίξει το ρυθμό
της αρμονίας
της σιωπής
μέσα στη νύχτα
που ήταν
τόσο λευκή
έτσι άρχισε
το αόρατο λάξευμα
που μεταμόρφωσε
το ξύλο της μνήμης
σε οικόσημο
με την ουσία
την αετίσια
για να μείνει
άθικτο
για τους αιώνες
των αιώνων.