Πάντοτε οι επουράνιοι
μεγαλόθυμον γένος
υπερασπίζουν
έγραφε ο Κάλβος
όχι για να τελειώσει
εκείνο το άσμα
αλλά γιατί πίστευε
ότι δεν μπορείς
να εγκαταλείψεις
τον λαό του Χρόνου
και της θάλασσας
όταν βλέπεις
την πέτρα του φωτός
που έγινε μάρμαρο
και τον Ελληνισμό
που παλεύει πάντα
για το καλό
της Ανθρωπότητας
για τη συνέχεια
της εξέλιξης.