Ο αρχιτέκτονας είναι σκηνοδέτης
γιατί αυτός αντί για σημεία
παράγει κόμβους Χρόνου
αφού καταφέρνει
και βάζει μαζί σημεία
που δεν ήταν δίπλα
έτσι αυτή η τέχνη
κατάφερε να προσπεράσει
τον τετριμμένο κόμβο
του κομπολογιού
για ν’ αγγίξει διπλά
το κομποσχοίνι
της ιστορίας μας
γιατί έχει με μας
ενσωματωμένη μνήμη
αφού ως συνέχεια
αποφεύγουμε πάντα
την tabula rasa
αφού το κενό γενοκτονεί
κι έτσι ζούμε ελεύθερα
με τους δεσμούς
των κόμβων μας
γιατί θέλουμε
το δώρο της ζωής
για το έργο.