19688 - Ο πύργος του φωτός
Ν. Λυγερός
Όταν βρέθηκε στον όροφο πάτησε σ’ ένα γαλάζιο χαλί.
Στα παράθυρα στέκονταν μαχητές.
Κατάλαβε πως εξέταζαν τις θέσεις και τις κινήσεις του εχθρού.
Έτσι αναγνώρισε τους μαθητές του μιας άλλης εποχής.
– Δάσκαλε, φώναξαν όλοι μαζί, όταν κατάλαβαν την παρουσία.
Κανείς δεν ξαφνιάστηκε.
Ήξεραν για τις υπερκινήσεις του ίππου
και τις υπερπράξεις του παίγνιου.
– Είμαστε παγιδευμένοι.
– Από πότε;
– Εδώ και τρεις ημέρες.
– Σε περιμέναμε.
– Κι ο Θεός με έστειλε. Πώς είναι η κατάσταση εδώ;
Του εξήγησαν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν τα δεδομένα.
Ήθελαν να πάρουν ένα λάβαρο στο πιο ψηλό σημείο.
Τα κατάφεραν αλλά οι εχθροί τους εντόπισαν
και τους πολιορκούν εδώ και τρεις μέρες.
– Αυτός ο πύργος έχει ένα μυστικό.
Δεν περίμεναν τίποτα λιγότερο από τον Δάσκαλο.
Τους έδειξε το τεράστιο τζάκι.
Κι ανέβηκαν όλοι από πίσω του.
Πατούσαν πάνω σε σπαθιά.
Τότε τους είπε να παύσουν να μιλούν.
Και χάθηκαν μέσα στη σιωπή.