Η ανεξαρτησία των αστεριών ήταν θετική
σε τοπικό επίπεδο
προκαλούσε όμως δομικά προβλήματα
σε ολικό επίπεδο.
Γιατί κάθε ανεξαρτησία, ήταν κι ένας στόχος
για τη βαρβαρότητα.
Έτσι με την ολιστική προσέγγιση
οι σπάνιοι συνειδητοποίησαν
ότι έπρεπε να γίνουν απαραίτητες κινήσεις
για να υπάρξει η πράξη της αναγνώρισης.
Με άλλα λόγια,
δεν επαρκούσαν
οι ανεξάρτητες αναγνωρίσεις.
Έπρεπε να υπάρχουν και δεσμοί μεταξύ τους
για να δημιουργηθεί μια υπερδομή.
Έτσι άρχισαν οι υπερκινήσεις.
Τοποστρατηγικά και Χρονοστρατηγικά.
Οι σπάνιοι προετοίμασαν το έργο των Δασκάλων.
Και αυτοί το ενίσχυσαν με τη δράση τους.
Το αναγκαίο άνοιγμα είχε γίνει.
Το παρελθόν και το μέλλον είχαν ενωθεί.
Μνήμη μέλλοντος σε ενεργοποίηση.
Ποτέ τα πράγματα δεν θα ήταν όπως πριν.
Η νοημοσύνη ως εγκλωβισμένο μέλλον το είχε αποφασίσει.
Νοητικό σοκ.