Για το χέρι ήταν πέντε.
ΙΧΘΥΣ.
Και μιά για το σπαθί.
Πριν την επίθεση της βαρβαρότητας προσευχήθηκαν μαζί.
Πάτερ ἡμῶν .
Ήταν όλοι έτοιμοι για τη μάχη.
Ακόμα και οι πέτρες είχαν γίνει τείχη.
Και τα φύλλα, βιβλίο.
Κι όταν έφτασε η βαρβαρότητα, ήταν πια αργά γι’ αυτήν.
Διότι οι μαχητές του φωτός την είχαν προφτάσει.
Και η πολιορκητική είχε ενεργοποιήσει τον μηχανισμό.
Κάτι που υπήρχε εδώ και αιώνες που ήθελε να αφανίσει η βαρβαρότητα ήταν και πάλι εδώ.
Δίπλα στην εκκλησία πάνω από τη λίμνη στο κάστρο του Χρόνου, για να γίνει η αντεπίθεση, αφού ήταν το μόνο που φοβoύνταν οι βάρβαροι.
Κι όταν είδαν την επίθεση του πράσινου και του μαύρου, το κόκκινο και το γαλάζιο ενώθηκαν και πάλι για να αντικρούσουν ως ασπίδα τα χτυπήματα και να περάσουν στη συνέχεια στην αλλαγή κύκλου με τη νίκη της ανθρωπιάς.