Η πολιτική δεν πρέπει να είναι εθισμός. Η πολιτική δίχως υπευθυνότητα είναι απλώς παράσταση κι ούτε καν θεατρική, αφού δεν έχει ποιότητα. Όταν λοιπόν ένας πολιτικός επιμένει να πάει σε ένα αδιέξοδο, δεν έχει νόημα να τον ακολουθήσουμε. Πρέπει να υπάρξει μια ανάδραση, διότι η αντίδραση δεν έχει μέλλον σε στρατηγικό επίπεδο. Εδώ δεν υπάρχει πόλεμος, αλλά δεν είναι δυνατόν να διεξαχθεί ένα έγκλημα ειρήνης μόνο και μόνο επειδή υπάρχει μια παράλογη εμμονή για το τίποτα, αφού το μοναδικό μας θέμα είναι η Ελλάδα κι όχι τα κόμματα. Όταν αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει ιδεολογικός εθισμός και δεν περνάμε στο στάδιο της θεραπείας, δεν βοηθούμε ο ένας τον άλλο. Ενώ πρέπει να είμαστε ο καθένας η ασπίδα του άλλου κι όλοι μαζί η αιχμή του δόρατος που αντιστέκεται και περνά στην αντεπίθεση την κατάλληλη ώρα. Υπάρχουν πολλοί Έλληνες που περίμεναν τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων για να εκφραστούν. Τώρα που ξέρουμε ποια ήταν τα αποτελέσματα πρέπει εμείς να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας χωρίς κανένα εθισμό στην πολιτική της ιδεολογίας. Δεν είμαστε μόνο ψηφοφόροι αλλά Έλληνες πολίτες που θέλουν μια πατρίδα ελεύθερη κι όχι έρμαια κάθε ιδεολογίας που δεν ξέρει πια τι να προτείνει, αφού εξάντλησε όλα τα τεχνάσματα του εθισμού της.