Η αναδιάρθρωση του χρέους για να γίνει αυτό βιώσιμο είναι πάρα πολύ σημαντική και θα πρέπει να παλέψουμε γι’ αυτήν με όλες τις δυνάμεις μας, γιατί δεν είναι δυνατόν να μας ζητούν υπερβάσεις που δεν έχουν νόημα. Παράλληλα πρέπει να κινηθούμε σταθερά πάνω στο θέμα το δημοσιονομικό, έτσι ώστε να καταλήξουμε σε μία συμφωνία που εμπεριέχει τα στοιχεία πάνω στα οποία συμφωνούμε και στο πλαίσιο της προηγούμενης διαπραγμάτευσης. Σε αυτό το σημείο πρέπει να είμαστε αξιόπιστοι για να επηρεάσουμε θετικά το πεδίο δράσης. Ξέρουμε ότι το ΔΝΤ ρίχνει την πρωτοβουλία στην Ευρωζώνη και αυτό όχι μόνο δεν μας ενοχλεί, αλλά μας επιτρέπει να διαχειριστούμε ακόμα καλύτερα την όλη διαπραγμάτευση. Με άλλα λόγια παίζουμε πάνω σε δύο σκακιέρες κι όχι μόνο μία. Αυτά τα δύο παίγνια πρέπει να παιχτούν ξεχωριστά, για να διασπάσουμε το ολικό πρόβλημα σε δύο, πιο διαχειρίσιμα πάνω στα οποία μπορούμε να έχουμε συγκεκριμένες επιτυχίες ακόμα κι αν μερικοί από τους δικούς μας δεν το πιστεύουν, επειδή δεν έχουν ικανότητες στις διαπραγματεύσεις. Βλέπουμε λοιπόν ότι μπορούμε με μία θετική προσέγγιση να έχουμε αποτέλεσμα και στο θέμα της αναδιάρθρωσης του χρέους μέσω της δικής μας συμφωνίας σε δημοσιονομικό επίπεδο, αφού αυτή θα αποδείξει και την στρατηγική μας αξιοπιστία που είναι απαραίτητη για το μέλλον.