Οι έποικοι στην Κύπρο είναι το εργαλείο της αλλαγής της δημογραφικής σύνθεσης. Με πιο νομικά λόγια, ο εποικισμός είναι έγκλημα πολέμου. Και ως εκ τούτου δεν διαγράφεται. Αυτά είναι δεδομένα που φυσικά όλοι γνωρίζουμε και μάλιστα εδώ και χρόνια. Τώρα όμως υπάρχουν στοιχεία που έρχονται να τα ενισχύσουν μέσω του φυσικού αερίου και του κοιτάσματος Αφροδίτη στο θαλάσσιο οικόπεδο 12 της Κυπριακής ΑΟΖ. Διότι οι απολαβές του κυπριακού δημόσιου αφορούν τους Αρμένιους, τους Ελληνοκύπριους, τους Λατίνους, τους Μαρωνίτες και τους Τουρκοκύπριους, αλλά όχι βέβαια τους έποικους. Διότι οι έποικοι είναι Τούρκοι και θεωρητικά, βέβαια, απολαμβάνουν, πάντα θεωρητικά, τις τουρκικές απολαβές της τουρκικής ΑΟΖ. Μόνο που τα στρατηγικά αποθέματα και τα μεγάλα κοιτάσματα δεν αφορούν τη Τουρκία, αλλά την Αίγυπτο, την Ελλάδα, το Ισραήλ, την Κύπρο και τον Λίβανο. Με αλλά λόγια, το θέμα του φυσικού αερίου στα κατεχόμενα έρχεται να διαχωρίσει τους Τουρκοκύπριους από τους έποικους. Και οι έποικοι πια βλέπουν με ξεκάθαρο τρόπο να εκφυλίζεται ο υποτίθεται προστατευτικός τους ρόλος. Οι Τουρκοκύπριοι αρχίζουν επί του πρακτέου να μην τους έχουν ανάγκη και αυτό προκαλεί μια αλλαγή φάσης στον τρόπο που σκεφτόμαστε το Κυπριακό. Έτσι το φυσικό αέριο, πριν ακόμα μπούμε στη φάση της εξόρυξης που είναι απαραίτητη για την επίλυση του Κυπριακού, έχει αρχίσει τον καταλυτικό του ρόλο.