Από την έντονη κρίση που περάσαμε τις προηγούμενες εβδομάδες, τώρα περνάμε στην ώρα της κρίσης, αφού πρέπει να υλοποιήσουμε τα θέλω μας μέσω διαπραγμάτευσης. Αυτό δεν πρέπει να γίνει μόνο στο επίπεδο της κυβέρνησης, αλλά και των υπουργείων μας. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να υπάρχει ένας συντονισμός, έτσι ώστε να φανεί η συνοχή μας σε πολιτικό αλλά και πρακτικό στάδιο. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι καλό να υπάρξει μια ανακατανομή των βαρών για να εμφανιστούν τα υπουργεία που έχουν εν δυνάμει προοπτικές για να βοηθήσουν τα υπουργεία που βρίσκονται σε φάση κορεσμού λόγω της έντονης οικονομικής κατάστασης. Ένα απλό μοντέλο μπορεί να δείξει ότι όταν θέλουμε να περάσουμε όλοι από ένα εμπόδιο, πρέπει να σκεφτούμε τους πιο αργούς και να παίξουμε με τους πιο γρήγορους για να τους βοηθήσουν, ενώ το απλοϊκό μοντέλο της βελτιστοποίησης σε ατομικό επίπεδο καταρρέει όταν βρίσκεται σε ολική φάση. Επίσης αν τα υπουργεία δεν κάνουν διυπουργικές συμμαχίες και λειτουργήσουν αυτόνομα δεν θα πετύχουν μια δομή του τύπου ενός συνόλου με μερική διάταξη και θα βρεθούν σε μια κατάσταση δεντρική που είναι πιο ευάλωτη στις επιθέσεις από το πρώτο. Έχει λοιπόν μεγάλη σημασία να δημιουργηθεί ένας πυρήνας σε υπουργικό επίπεδο, για να ενισχυθεί η κυβερνητική δομή της Ελλάδας.