Τυφλή εμπιστοσύνη
έχεις στους δικούς σου
που ακούς με τα χέρια
κι ακολουθείς
με την μνήμη
που κράτησες
μέσω του χρόνου
για το χώρο
που έμαθες
μετά τις λέξεις
που είπαν
τα δυο ξύλα
που κρατούσαν
τα χέρια
του πνεύματος
που αγαπά
την Ανθρωπότητα
και δεν θέλει
να πληγωθεί
γι’ αυτό την μαθαίνει
το αόρατο.