Όταν προσπαθείς από το τοπικό να λύσεις προβλήματα σε ολικό επίπεδο, έχεις δυσκολίες με την ανακατασκευή. Αυτό είναι γνωστό στη θεωρία σχέσεων και ξέρουμε ότι υπάρχει και ανώτατο όριο πέρα από το οποίο δεν γίνεται αυτή η διαδικασία. Επίσης ξέρουμε ότι κανένα πείραμα δεν οδηγεί στη θεωρία, όπως πολύ σωστά επεσήμανε ο Albert Einstein, κατά συνέπεια στην επίλυση προβλημάτων προτιμούμε το μονοπάτι που πάει από το όλο στο μέρος, από το ολικό στο τοπικό, για να απαλλαγούμε από αυτά τα εμπόδια. Κατά συνέπεια, όταν ακούμε συνεχώς για τοπικά μέτρα χωρίς ολική προσέγγιση, ξέρουμε ότι υπάρχει έλλειψη στρατηγικής κι επί της ουσίας πρόκειται μόνο για διορθωτικές κινήσεις που δεν θα έχουν αποτέλεσμα σε ολικό επίπεδο. Είναι λοιπόν σημαντικό ν’ αλλάξουμε μεθοδολογία, ειδικά όταν θέλουμε να δούμε την ουσία των πραγμάτων κι όχι μόνο τις λεπτομέρειες. Σε αυτό το πλαίσιο είναι απαραίτητη η έννοια της ανάκαμψης και της ανάπτυξης, γιατί η εξοικονόμηση είναι μόνο τοπική δίχως εμβέλεια εθνική σε βάθος χρόνου.