Με την καθημερινότητα ξεχνάμε την ουσία, γιατί η συνήθεια σκοτώνει την σκέψη. Όταν ασχολείσαι με τακτικά προβλήματα, έχεις την εντύπωση ότι λύνονται με μεθόδους της τακτικής. Το θέμα είναι ότι είναι όντως μια εντύπωση και μόνο όταν αυτά είναι κρίσιμα. Επίσης η επανάληψη μιας μεθοδολογίας για την επίλυση ενός προβλήματος προϋποθέτει ότι αυτό δεν έχει μια συσσωρευτική ιδιότητα, αλλιώς αυτή θα δημιουργήσει μία αλλαγή φάσης, όπου η προηγούμενη μεθοδολογία θα καταρρεύσει. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα όταν έχουν μια διακλάδωση και το προβλέπει η θεωρία καταστροφών. Είναι λοιπόν απαραίτητο να αντιληφθούμε ότι χρειαζόμαστε στρατηγικές λύσεις που δεν επηρεάζονται από αυτές τις τοπικές αλλαγές, γιατί ενσωματώνουν πιο ανθεκτικά στοιχεία στη δομή τους, αφού ακολουθούν μια υπερδομή. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα δούμε διαφορετικά τα προβλήματα, αφού θα λύνουμε πολλά και ταυτόχρονα χωρίς να χρειαστεί η επανάληψη, αφού θα έχουμε εκ φύσης την γενίκευση.