Σιγά σιγά ο ελληνικός λαός βλέπει πόσο εκφυλισμένο είναι το κομματικό πλαίσιο, πόσο μεγάλη προπαγάνδα έχει ο κομματισμός και τελικά πόσοι λίγοι είναι πολιτικοί που ασχολούνται με τα εθνικά θέματα. Έτσι βλέπουμε ότι αυτές οι τακτικές διαπραγματεύσεις που μας απασχόλησαν τόσους μήνες κάθε τόσο και λιγάκι, όχι μόνο δεν οδήγησαν σε καμία εποικοδομητική λύση μα μάς έβαλαν και σε κίνδυνο που δεν υποψιαζόμασταν ότι υπήρχε για την Ελλάδα μετά από όλα αυτά που είχαμε ζήσει τόσα χρόνια πριν. Όσο παραμένουμε σε τακτικές διαπραγματεύσεις δεν πρόκειται ν’ αλλάξουμε τίποτα γιατί είναι σαν να τρέχουμε 110 μέτρα με εμπόδια, αλλά να νομίζουμε ότι τρέχουμε 100 μέτρα και κάθε τόσο και λιγάκι κάποιος μας βάζει έντεχνα εμπόδια. Τώρα ξέρουμε όλοι ότι αυτά τα εμπόδια υπάρχουν κι ότι είναι δεδομένα που πρέπει να ενσωματώσουμε στην υψηλή στρατηγικής μας. Αλλιώς θα είμαστε έρμαιοι κάθε λαϊκιστικού κόμματος που θα μας εξηγεί στην αρχή ότι δεν υπάρχουν αλλά ότι στη συνέχεια εμφανίστηκαν μόλις έγινε η αλλαγή φάσης σε εκλογικό επίπεδο. Τώρα λοιπόν που έχουμε γνώση όλων αυτών των στοιχείων, πρέπει να κάνουμε μια ανασυγκρότηση πρώτα και στη συνέχεια μια αναδίπλωση. Γιατί προς το παρόν δεν έχουμε κάνει καμία αξιοποίηση του φυσικού μας πλούτου, λες και δεν υπάρχει. Αντιθέτως έχουμε αφήσει να γίνεται η καταστροφή της φύσης, της πατρίδας μας, του περιβάλλοντος, των ανθρώπων μας, ενώ δεν υπάρχει καμία προοπτική. Έχουμε καθυστερήσει με απαράδεκτο τρόπο και για την ελληνική ΑΟΖ και για τον ελληνικό ζεόλιθο. Και ακόμα και τώρα χρειαζόμαστε να σπρώξουμε όλες τις διαδικασίες, για να ενσωματώσουμε την ενέργεια και τη στρατηγική στην οικονομία και την πολιτική.