Ενώ βρισκόμαστε ακόμα σε μία δύσκολη φάση λόγω της οικονομικής κατάστασης, αρχίζουμε να βλέπουμε και πάλι πολιτικά παίγνια. Διότι μερικοί θέλουν να παίξουν διαφορετικά και να διαφοροποιηθούν ποντάροντας πάνω στους άλλους. Το θέμα είναι ότι έχουμε ήδη δει αυτό το σενάριο τουλάχιστον δύο φορές και βλέπουμε τώρα πού καταντήσαμε από τόσους μήνες μη αποτελεσματικής διαπραγμάτευσης λες και όλα μπορούσαν να περάσουν από το νεκρό σημείο και να γίνει μια ανεξάρτητη επανεκκίνηση της όλης διαδικασίας, ενώ ξέρουμε βέβαια ότι υπάρχουν οι έννοιες της συνέχειας και της διαδοχής. Και τελικά είδαμε ότι υπήρξε συνεννόηση με ηρεμία και μάλιστα σε μερικές ημέρες από τους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών. Και αυτό έγινε ενώ υπήρχαν τόσα τεχνικά ζητήματα να λυθούν. Βέβαια και οι δύο γνωρίζουν καλά τη λειτουργία των ευρωπαϊκών θεσμών και συμμετέχουν σε όλη τη διαδικασία με μία ορθολογική προσέγγιση των προβλημάτων που ταλανίζουν την πατρίδα μας. Οι απαιτήσεις δεν ήταν πια εξωπραγματικές, διότι πολύ απλά η κατάσταση χειροτέρεψε δραματικά με όλες τις προηγούμενες αστοχίες. Έτσι ακολούθησε μια εντελώς διαφορετική στρατηγική επίλυσης των προβλημάτων, αφού η τραπεζική, η οικονομική και η πολιτική κατάσταση άλλαξε τόσο ριζικά και καταστροφικά που έπρεπε να μπει κάπου ένα φρένο λογικής και ορθολογισμού μάλιστα. Δεν ήταν πια μια προσέγγιση που μετατρέπει τη θεωρία παιγνίων σε θεωρία αποφάσεων, λες και υπήρχε πια μόνο ένας παίκτης για να αποφασίζει αλλά ήταν μια θεώρηση που ενσωμάτωνε όχι μόνο την έννοια της ισορροπίας του Nash, αλλά και αυτή του Pareto. Κι αφού έγιναν όλα αυτά και καταφέραμε να ξεπεράσουμε τεράστιες δυσκολίες μέσα σε αντίξοες συνθήκες, έχουμε και πάλι μερικούς που βγαίνουν από το καβούκι τους τώρα βέβαια για να μας εξηγήσουν ότι είναι υπέρ αλλά κατά και άλλοι ότι είναι κατά αλλά τελικά υπέρ. Όμως ο ελληνικός λαός αδιαφορεί παντελώς για αυτές τις τεχνητές τοποθετήσεις, γιατί ξέρει ότι είσαι ό,τι ψηφίζεις και τίποτα άλλο στην πολιτική και θα τους αξιολογήσει μετά αν βοηθήσουν την πατρίδα.