Ο μοναδικός τρόπος για να καταλάβουμε την αξία του Ελληνισμού φαίνεται να είναι τα εμπόδια. Γιατί κάθε εμπόδιο και καλό για να ξεχωρίσεις τους γονατισμένους ραγιάδες από τους άλλους. Διότι χωρίς αυτά όλοι το παίζουν ήρωες και πατριώτες, ειδικά στον τομέα των πολιτικών. Ενώ μόλις εμφανίζεται ένα γερό εμπόδιο αρχίζουν όλοι να τα μασούν, να μας μιλούν για τη συνείδηση, για τα προβλήματα, για τον ρεαλισμό κι ότι δεν πρέπει να έχουμε μεγάλες διεκδικήσεις. Στη συνέχεια, μας παροτρύνουν να μην ακούμε τους γραφικούς κι όσους μιλούν για την ελευθερία της πατρίδας επειδή είναι επικίνδυνοι. Βέβαια δεν εξηγούν ότι είναι επικίνδυνοι γι’ αυτούς και τις ιδέες που προωθούν αφού αναδείχτηκαν τα όριά τους και προσπαθούν με κάθε τρόπο να τα κρύψουν, αφού είναι ικανοί, μπορεί να είναι η μοναδική τους ικανότητα, να ανατρέψουν όλα τα λεγόμενά τους ποντάροντας στο γεγονός ότι οι άλλοι θα ξεχάσουν τι έλεγαν και θα επιλέξουν την αλλαγή που πλέον αντιπροσωπεύουν. Μόνο που οι επικίνδυνοι δεν ξεχνούν απολύτως τίποτα, γιατί τους ξέρουν και τους αναγνωρίζουν από την πρώτη ματιά, αφού δεν τολμούν οι άλλοι να τους κοιτάξουν. Έτσι και τώρα που η Ελλάδα ξεπερνά ένα ένα τα εμπόδια κι αποφεύγει τελικά τις παγίδες της προπαγάνδας, βλέπουμε κι άλλα φαινόμενα από άτομα που μας ήθελαν ιδεολογικά εξαρτημένους επειδή έπρεπε να βγάλουν τ’ απωθημένα τους. Όμως τώρα που τους ξεπερνάμε και αυτοί προσπαθούν να τα μαζέψουν και πάλι τα μασάνε για να φανούν από σκληροπυρηνικοί σχεδόν ουδέτεροι, δίχως να αντιληφθούν με ντυμένους σε ακτή γυμνιστών που θα τους ξεβρακώσουν. Τους έχουμε ζήσει και στο παρελθόν, γι’ αυτό δεν μας ανησυχούν ούτε μας αφορούν ιδιαίτερα γιατί ξέρουμε τα όριά τους. Η μιζέρια δεν σε πάει ποτέ μακριά, δεν είναι σαν την αθλιότητα που έχει μεγαλοσύνη. Από τις σκοτεινές μέρες που περάσαμε, ο καθένας ξέρει πώς τις πέρασε και τι έκανε για τους άλλους. Γι’ αυτό τα εμπόδια έχουν και τα καλά τους που πρέπει να αξιοποιήσουμε, διότι ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός κι αυτός φαίνεται μόνο και μόνο με την φωτιά. Το φως αντέχει την φωτιά, γιατί η αλήθεια έχει μνημοσύνη. Ας συνεχίσουμε λοιπόν τον αγώνα με τα εμπόδια.