Το κάστρο της μνήμης
είχε πάνω του πέτρινες πληγές
που έβλεπαν μόνο οι μαχητές
αφού οι άλλοι δεν ήξεραν καν
ότι ήταν ελεύθεροι χάρη σ’ αυτό
και στην αντίσταση ανθρώπων
που ήταν έτοιμοι να πεθάνουν
για να σώσουν το σταυρό
και να σπάσουν την άγκυρα
που ήθελε να φέρει μια κόκκινη σε σελήνη
εκεί όπου γνώριζαν μόνο
τον ήλιο της δικαιοσύνης
και τα τζιτζίκια του καλοκαιριού
γιατί ήταν και οι δυο τους ασταμάτητοι
ό,τι και να γινόταν
έτσι η εισβολή πέθανε
επειδή οι σταυροί κράτησαν τη θάλασσα
και δεν φοβήθηκαν τους βάρβαρους
που ήθελαν να πάρουν το πέτρινο καράβι
για να γίνει πύλη
όμως τα βιβλία νίκησαν
λόγω του έργου Του
δίχως συμβιβασμούς
μόνο με μάχες διαχρονικές.