21052 - Όλα έμοιαζαν να πέφτουν
Ν. Λυγερός
Με ταχύτητα έπεφτε στο βυθό του ουρανού.
Τότε αναποδογύρισε κι άρχισε να ρίχνει σφαίρες.
Έπεφτε ακόμα πιο γρήγορα
μέσα στον κώδικα
αλλά δεν φοβόταν
αφού ήξερε τα καλά νέα, από την αρχή.
Ήταν έτοιμη να πεθάνει μόνο που μαζί της
θα έπαιρνε όσο περισσότερους εχθρούς μπορούσε
για να μπορέσει να εκτελέσει την αποστολή του.
Συνέχισε να πέφτει ασταμάτητα
και αυτοί πίσω της
δεν έλεγαν να εγκαταλείψουν το κυνηγητό.
Ήταν ήδη νεκροί για το σύστημα.
Αλλά παρέμειναν επικίνδυνοι για τον νέο κόσμο
έτσι θα αφόπλιζε όσους μπορούσε
και περισσότερους ακόμα.
Ήταν οι στόχοι της και σιγά σιγά λιγόστευαν.
Μέχρι που αποτελείωσε και τον τελευταίο.
Όμως συνέχιζε να πέφτει.
Είχε χάσει αίμα
και τον έλεγχο του πνεύματος
ξανακοίταξε τον βυθό
έπρεπε να γίνει θάλασσα για να ζήσει
τότε είδε το δελφίνι.
Πριν το τέλος.