Το Συνταγματικό Συμβούλιο κλήθηκε από το Ακυρωτικό Δικαστήριο για ένα κατά προτεραιότητα ερώτημα συνταγματικότητας που κατατέθηκε από τον σύλλογο Κοινότητα της Ρουάντα στη Γαλλία σχετικά με τα δικαιώματα και τις ελευθερίες που εγγυάται το Σύνταγμα των διατάξεων του πέμπτου εδαφίου του άρθρου 48-2 του νόμου της 29ης Ιουλίου 1881. O σύλλογος ισχυρίστηκε την παραβίαση της αρχής της ισότητας. Τελικά στις 16 Οκτωβρίου 2015, το Συνταγματικό Συμβούλιο δήλωσε αντίθετο προς στο Σύνταγμα τις λέξεις «των εγκλημάτων πολέμου, των εγκλημάτων κατά της Ανθρωπότητας ή» που εμφανίζονται στο άρθρο 48-2 του νόμου της 29ης Ιουλίου 1881 σχετικά με την ελευθερία του τύπου. Αυτή η απόφαση αντιπροσωπεύει ένα σημείο κλειδί στον τομέα. Η προσέγγιση του συλλόγου Κοινότητα της Ρουάντα στη Γαλλία είναι ακόμα πιο αξιοπρόσεκτη, αφού δεν αντιπροσωπεύει μόνο ένα τέλος σε αυτόν αλλά ένα πραγματικό άνοιγμα για τους υπερασπιστές άλλων γενοκτονιών και εγκλημάτων κατά της Ανθρωπότητας. Επειδή αυτή η κατάργηση επιτρέπει την καθιέρωση μιας πιο παγκόσμιας στρατηγικής κατά των αρνητών όλων των αποχρώσεων. Πράγματι αυτός νόμος όπως δημιουργήθηκε από το κατά προτεραιότητα αποτέλεσμά του, μια ασυμμετρία και συνεπώς μια διάκριση. Αυτό επιτρέπει στο να τον εντάξουμε στον αγώνα της αναγνώρισης και πιο γενικά στη διαδικασία διόρθωσης. Επειδή αυτή η τελευταία ίσως εμποδίζεται από τον ίδιο νομικό χώρο. Επίσης καθιστά πρόδηλο ένα άλλο σημείο στη γνώση της απεικόνισης μέσα στο στρατηγικό χώρο καλύτερα μεταμφιεσμένο από τους απλούς αρνητές κακής ποιότητας. Έτσι μια στοιχειώδης δυσκολία έρχεται να επισημανθεί και αυτό αποτελεί από μόνη της μια συμβολή. Εξαρτάται από εμάς τώρα η αξιοποίηση για να τροποποιηθούν κάποιες προσεγγίσεις που είναι χωρίς νόημα επειδή δεν καταλήγουν σε κανένα απτό αποτέλεσμα. Δεν αρκεί πια να δρούμε απλά για να μιλάμε, αλλά να πετύχουμε μια αλλαγή φάσης μέσα στoν αγώνα των υπερασπιστών των δικαιωμάτων και αυτό απαιτεί στρατηγική που δεν πρέπει να περιοριστεί μέσα σε ένα περιοριστικό πλαίσιο.