Δεν είναι τώρα που μπορούμε να αξιοποιήσουμε στρατηγικά και ορθολογικά την κυπριακή ΑΟΖ μέσω της τριμερούς με την Ελλάδα και την Αίγυπτο, αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αναζητά αυτόχθονες πηγές ενέργειας, που η Κύπρος θα γονατίσει. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να βιαστούμε να συμβιβαστούμε με μια λύση που δεν έχει νόημα, αφού δεν έχουμε καταφέρει να συμφωνήσουμε σε κανένα ουσιαστικό θέμα. Παρόλα αυτά, παίζει ήδη το σενάριο ενός δημοψηφίσματος άνευ περιεχομένου το οποίο θα είναι γενικόλογο, έτσι ώστε ο κυπριακός λαός να μην μπορεί να έχει λόγο στις διατάξεις και στις ρυθμίσεις που θα αποφασιστούν σε μια βουλή που δεν θα είναι απαραίτητα το αποτέλεσμα νέων εκλογών. Έτσι έχουμε ήδη πολιτικούς που ασχολούνται με τις εκλογές, ενώ η ουσία είναι το θέμα του δημοψηφίσματος. Το ερώτημα όμως είναι απλό. Γιατί δεν περιμένουμε την εξόρυξη του φυσικού αερίου για ν’ αρχίσουμε αληθινές διαπραγματεύσεις για την επίλυση του Κυπριακού; Διότι τότε θα μιλάμε για επανένταξη των τουρκοκυπρίων στο Κυπριακό κράτος και θα ετοιμαζόμαστε για την απελευθέρωση της Κύπρου και μάλιστα με τη δυνατότητα να καλύψουμε την οικονομική δυσκολία που θα προκαλέσει αναπόφευκτα η επανένωση του νησιού, αφού τα έσοδα της κυπριακής ΑΟΖ είναι άλλης τάξης μεγέθους. Πρέπει επίσης να σταματήσουμε αυτήν την προπαγάνδα που κυριαρχεί και υποστηρίζει ότι έχουμε μόνο το κοίτασμα Αφροδίτη, ενώ υπάρχουν κι άλλα μέσα στο θαλάσσιο οικόπεδο 12 για να μας πείσουν ότι πρέπει να συμβιβαστούμε με την πραγματικότητα. Ενώ η αλήθεια είναι ότι έχουμε μέλλον.