Η μικρή Χριστίνα
δεν ήξερε μόνο
να βάζει τους πύργους
στη γωνία της σκακιέρας
αλλά έπαιζε ήδη
με τα Λευκά και τα Μαύρα
πάνω στο πιάνο
σχεδόν όρθια
έτοιμη να χορέψει
με τον ρυθμό
της μουσικής
του Schumann
ενώ μπορούσε
ίσα ίσα ν’ ακουμπήσει
ένα πεντάλ
γιατί είχε
μαζί της
σαν ιερό φυλακτό
τη μητέρα
που πάσχιζε
για να ζήσει
και να περπατά
η μουσική
που είχε
στα άκρα της.