Αν ακούσεις
παλιοτράγουδα
της Ρωσίας
θα καταλάβεις
το ανθρώπινο βάθος
του Dostoevsky
που αγαπούσε
τόσο πολύ το λαό
γιατί ήξερε
ότι είναι κομμάτι
της Ανθρωπότητας
που θέλει να ζήσει
ελεύθερο
δίχως δεσμά
μόνο με το δεσμό
του παραμυθιού.