Εδώ και καιρό, η ηγεσία των Κατεχομένων προσπαθεί να παρουσιασθεί ως ανεξάρτητη από την τουρκική βούληση. Αυτό το σχήμα έχει περάσει σε αυτούς που δεν ασχολούνται πραγματικά με τη γεωπολιτική πραγματικότητα και τα νοητικά σχήματα της στρατηγικής. Διότι επί της ουσίας κάθε δήλωση αυτής της ηγεσίας συμπίπτει εξ ολοκλήρου με την πιο κοινή προπαγάνδα της Τουρκίας. Στις αναφορές που έγιναν στο Davos υπήρξε και θέμα για το EuroAsia Interconnector. Αυτό το πρόγραμμα διασύνδεσης της Ελλάδας και του Ισραήλ, μέσω της Κύπρου και της Κρήτης που ανήκει ήδη στα Projects of Common Interest, προσπαθεί η ηγεσία των Κατεχομένων να το παρουσιάσει σχεδόν ως άχρηστο, επειδή λέει ότι μία πορεία μέσω Τουρκίας θα ήταν πιο σύντομη και ασφαλέστερη. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι δεν έχει κανένα από αυτά τα κριτήρια. Η ασφάλεια αποκλείεται λόγω της ιδιοτέλειας και της αναξιοπιστίας της Τουρκίας. Ο στόχος είναι επί της ουσίας η Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω της Ιταλίας και της Ελλάδας, κατά συνέπεια ένα δρομολόγιο τουρκικό δεν έχει κανένα όφελος. Τα Κατεχόμενα έκαναν ήδη μια συμφωνία με την Τουρκία όσον αφορά στην οριοθέτηση της ΑΟΖ και τους καταπατούν, αφού δεν έγινε με βάση τη μέση γραμμή, αλλά λόγω τουρκικής θέλησης 2/3 για την Τουρκία, 1/3 για τα Κατεχόμενα. Δεν υπάρχει, λοιπόν, κανένα πρακτικό όφελος, αφού δεν θα πρόκειται για μία απελευθέρωση κι ένα τέλος της ενεργειακής απομόνωσης της Κύπρου, διότι θα υπάρχει δέσμευση και εξάρτηση. Επίσης, ξεχνούν τα οφέλη που υπάρχουν για την Κρήτη, η οποία βρίσκεται στην πορεία του EuroAsia Interconnector. Συνοπτικά, λοιπόν, και συνεπώς, η ηγεσία των Κατεχομένων λέει ακριβώς ό,τι θέλει η τουρκική προπαγάνδα και τίποτα άλλο.