Ο Ελληνισμός δεν περιορίζεται στην Ελλάδα με την έννοια τη χωρική. Ο Ελληνισμός παράγει έργο και σε άλλες χώρες. Στην Αλβανία, στην Αμερική, στην Αυστραλία, στη Γαλλία, στη Γερμανία, στον Καναδά, στη Νότια Αφρική, στη Ρωσία. Ο Ελληνισμός παράγει ένα έργο δίχως να περιμένει τίποτα από το ελληνικό κράτος. Έτσι η Ομογένεια έχει εξελιχθεί λόγω της Διασποράς βέβαια, αλλά επίσης επειδή λειτουργεί ενεργά στις χώρες όπου βρίσκεται. Έτσι μη μειώνεις τη δράση του, επειδή δεν ξέρεις τα δεδομένα. Και μη κάνεις το λάθος να τον περιορίσεις σε υποδομές. Ο Ελληνισμός δεν ανήκει σε κανέναν εκτός από την Ανθρωπότητα. Ακόμα κι αν εξετάσουμε την παραγωγή του στην Αυστρία και στην Ιταλία, σε διαχρονικό επίπεδο βλέπουμε ότι είναι τεράστιας σημασίας. Πρέπει να τον θεωρείς εκτός των συνόρων δίχως να τον αξιολογείς με την έννοια της δεύτερης κατηγορίας σε σχέση με τους Ελλαδίτες. Διότι δεν είναι μόνο η πηγή που παράγει ουσία, αλλά και οι επεκτάσεις του πυρήνα. Μάλιστα σε επιστημονικό επίπεδο, οι διαφορές είναι ασύγκριτες ακόμα και λόγω των υποδομών. Κατά συνέπεια, μην υπολογίζεις μόνο στη δράση εντός συνόρων αν θέλεις πραγματικά να βοηθήσεις στην εξέλιξη της Ανθρωπότητας. Διότι ο Ελληνισμός είναι της εξωστρέφειας. Σε κάθε χώρα που βρίσκεται έχει βοηθήσει ακόμα και σε πρακτικό επίπεδο όλους τους ανθρώπους κι όχι μόνο τους δικούς μας. Είναι λοιπόν ένα τρόπος αποτελεσματικός να υπάρχει έργο σε κάθε διακλάδωση κι όχι μόνο σ’ έναν άξονα γραμμικό. Μ’ αυτήν την έννοια, έχουμε φάρους σε όλη τη γη κι όχι μόνο στην Ελλάδα που συνεχίζουν το έργο του Ελληνισμού χωρίς τα προβλήματα και τις πιέσεις του ραγιαδισμού. Σε αυτό το πλαίσιο, η γεωγραφία του Ελληνισμού έχει Χρονογραφία, διότι είναι μόνο μέσω του Χρόνου που υπάρχει συνεκτικότητα της υπερδομής. Έτσι η Χρονοστρατηγική είναι πια χρήσιμη για να μελετηθεί αποτελεσματικά ο Ελληνισμός ως έργο Ανθρωπότητας.