Και στον φωτισμό
πρέπει να χρησιμοποιήσουμε
τη νοημοσύνη του θεατή
με την έννοια
ότι τον έχουμε
στο μυαλό μας
την ώρα της δημιουργίας
αλλιώς δεν είναι
παράσταση
αλλά απλώς
νοητική κατασκευή
κι όταν τον έχουμε
μέσα μας
μπορούμε
ν’ αξιοποιήσουμε
διαφορετικά
τα εργαλεία
του φωτός
δίχως να μειώνουμε
τις ικανότητες του
να δείχνει
το αόρατο
της σκέψης μας.