Όσοι μιλούν για την υψηλή στρατηγική της Τουρκίας, ειδικά στις διαπραγματεύσεις, θα πρέπει να παραδεχτούν ότι είναι τρομερά απογοητευτική και αναποτελεσματική. Το γεγονός ότι προσπαθεί να συνδυάσει το προσφυγικό πρόβλημα με την ενταξιακή της πορείας είναι χαρακτηριστικότατο και μάλιστα σε πολλά επίπεδα. Φαίνεται ότι η τακτική των Τούρκων αξιωματούχων περιορίζεται σε δύο τεχνικές: το λάδωμα και το παζάρι. Σίγουρα υπάρχουν και άλλοι που προσπαθούν να τις αξιοποιήσουν λόγω δογματικής άγνοιας, αλλά το επίπεδο της Τουρκίας είναι άλλης τάξης. Όταν εξηγείς στον άλλο ότι είσαι έτοιμος να κρατήσεις άτομο έξω από μια δομή και ταυτόχρονα ζητάς να ενταχθείς σε αυτή, πρέπει να έχεις ένα θέμα νοητικό, διότι σε επίπεδο στρατηγικής είναι στα όρια του γελοίου. Επίσης όταν όλοι ξέρουν ότι έχεις προωθήσει έμπρακτα όλο το θέμα με μια πληρωμένη βοήθεια και σε συνεργασία με την τρομοκρατική οργάνωση που εγκληματεί αθώους στη Συρία και στο Ιράκ, πώς θες να είσαι αξιόπιστος όταν διαπραγματεύεσαι με ανθρώπους που ξέρουν από διπλωματία; Επιπλέον όταν υποτίθεται ότι λειτουργείς σε νατοϊκό πλαίσιο αφού έχεις ενταχθεί σε αυτή τη δομή και έχεις πρακτικά μια συμπεριφορά τόσο μη νατοϊκή τι παράδειγμα δίνεις για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ ξέρεις ότι πολλές χώρες ανήκουν και στις δύο δομές. Σίγουρα οι ραγιάδες θεωρούν ότι το λάδωμα και το παζάρι είναι μια χαρά ως τεχνικές αλλά όλοι οι άλλοι ξέρουν ότι ανήκουν σε άλλες εποχές και ότι η αποτελεσματικότητα τέτοιου τύπου επιχειρήματος είναι αμφισβητήσιμη.