– Δεν ήταν για σας. Παύση Μόνο για τους άλλους… Δίχως λόγια δεν υπάρχει παρεξήγηση. Σιωπή Με τo σώμα η ανάγκη φαίνεται. Η έκφραση είναι ελεύθερη λόγω της δομής και η γέννηση ανακαλύπτει τη ζωή. Όχι με την ύπαρξη… Χρόνος Αλλά με τον Χρόνο… Σιωπή Διότι αγγίζει την πραγματικότητα με το δέρμα, δίχως ενδιάμεσο. Και το κεφάλι είναι η ζώνη επαφής του έσω με το έξω. Κάθε κίνηση είναι εξέλιξη και τα σκαλοπάτια αποδεικνύουν ότι δεν πρόκειται πάντα για ανέλιξη. Σιωπή Έτσι αν είδατε μόνο αυτό που κοιτάζετε κι όχι την εκφραστικότητα της πράξης. Ακόμα και η πτώση είναι ένας τρόπος να νιώσεις τη ζωή και η βαρύτητα, το βάρος. Δεν προκαλεί καμία πληγή, μόνο το αίσθημα της ανάγκης για τον άλλον κι όταν επιτέλους φτάνεις στη γη σαν να έφυγες από τον παράδεισο μόνο και μόνο επειδή τόλμησες να γεννηθείς ανακαλύπτεις την αξία της εκεί όπου δεν περίμενες να φτάσει ο σπόρος της ιδέας. Χρόνος Και τώρα, όταν αγγίζεις ταυτόχρονα τον ουρανό και τη γη, όταν θέλεις να πετάξεις για να σηκωθείς απλώς μερικά εκατοστά από το έδαφος, αντιλαμβάνεσαι ότι δεν είσαι σκουλήκι κι ότι αξίζεις περισσότερο μόνο αν ζήσεις κάθε στιγμή ως μοναδική. Σιωπή Και η πάλη με το έδαφος μετατρέπεται σε χορό του λευκού που δεν φοβάται να λερωθεί γιατί ανήκει στη γη όχι μόνο όσο ζει. Χρόνος Διότι μετά το θάνατο, η ζωή επανέρχεται αν είσαι σπόρος για να παρουσιαστεί και το δέντρο που φέρνει τον επόμενο. Χρόνος Έτσι όταν με βλέπετε μόνο κάτω νεκρό, αναζητώ ήδη το βάθος για να επιστρέψω για σας.