Ο Woodrow Wilson εκφώνησε το 1918 το Διάγγελμα των 14 σημείων. Ήταν μια προετοιμασία τόσο για τη Συνθήκη Βερσαλιών του 1919 όσο και για τις άλλες των προαστίων (Petit traité de Versailles 1919, Traité de Saint-Germain-en-Laye 1919, Traité de Neuilly 1919, Traité de Trianon 1920 et Traité de Sèvres 1920). Στην Ελλάδα δεν δίνουμε μεγάλη σημασία στο Σημείο 11 επειδή θεωρούμε ότι δεν μας αφορά άμεσα, αφού το αντικείμενό του είναι η Ρουμανία, η Σερβία και το Μαυροβούνιο. Όμως οι πρόσφατες εξελίξεις στην Νοτιοανατολική Ευρώπη δείχνουν ότι πρέπει να έχουμε άποψη. Η Ρουμανία εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2007 μαζί με τη Βουλγαρία, το Μαυροβούνιο έχει ανοίξει όλα τα κεφάλαια και έχει κλείσει 3 από το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο και η Σερβία έχει ανοίξει 17 και έχει κλείσει 3. Το Σημείο 11 λέει ότι πρέπει να υπάρχει αποκατάσταση των κατεχόμενων εδαφών. Με άλλα λόγια ο Wilson ήθελε να είναι ελεύθερες αυτές οι περιοχές και μάλιστα χωρίς εξάρτηση. Και αυτό θα φανεί στη Συνθήκη Trianon, την οποία θα υπογράψει το Βασίλειο των Σέρβων, των Κροατών και των Σλοβένων πριν μετατραπεί σε Γιουγκοσλαβία το 1929. Ήταν δηλαδή το κράτος που εμπεριείχε τη Νότια Σερβία αποτελούμενη από τη Μπανόβινα του Βαρδάρη και τη Μπανόβινα του Ζέτα. Με πιο απλά λόγια δεν γίνεται καμία άλλη αναφορά. Αλλά αυτό φαίνεται ότι πολλοί το ξέχασαν. Ο Wilson δεν ήταν άνθρωπος να θέλει να ταπεινώσει κάποιο λαό αντιθέτως ήταν αυτός που προώθησε το δικαίωμα των Εθνών να αυτοπροσδιορισθούν.

 

« La Roumanie, la Serbie et le Monténégro devraient être évacués ; les territoires occupés devraient être restitués ; à la Serbie devrait être assuré un accès à la mer libre et sûr ; les relations des États des Balkans entre eux devraient être déterminés par une entente amicale le long de lignes historiquement établies d’allégeance et de nationalité ; des garanties internationales quant à l’indépendance politique et économique, et l’intégrité territoriale des États des Balkans devrait également être introduites. »