8299 - Οι πρώτοι Φιλικοί της Κρήτης
Ν. Λυγερός
-Ποιος μας έφερε εδώ;
-Κανείς.
-Ήρθαμε από μόνοι μας.
-Για ποιο λόγο;
-Υπάρχει ανάγκη!
-Ανάγκη υπάρχει από το 1669, τώρα τη θυμηθήκατε, τον 19ο αιώνα;
-Αυτό είπε !
-Ποιος;
-Ο Γεώργιος Μανουράς !
-Είναι δικός μας !
-Σωστά.
-Τώρα θα δούμε αν αξίζουμε να είμαστε δικοί του.
-Τι εννοείς;
-Τίποτα ! Λέω μόνο την αλήθεια.
-Τόσα χρόνια στη σκλαβιά τώρα την λες.
-Πάντα την έλεγα απλώς τώρα την ακούν.
-Εδώ δεν υπάρχουν ραγιάδες !
-Παντού υπάρχουν, δεν είναι αυτό το θέμα μας.
-Πώς τολμάς;
-Με το θάρρος της δικαιοσύνης.
-Άφησέ τον να μιλήσει.
-Ποιο είναι το θέμα μας τότε;
-Η Οργάνωση !
-Ποια Οργάνωση;
-Για ποιο λόγο;
-Για την επανάσταση.
-Τόσες φορές επαναστατήσαμε…
-Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα;
-Το αίμα και ο θάνατος.
-Αυτή τη φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά.
-Και για ποιο λόγο;
-Οι Οθωμανοί δεν άλλαξαν.
-Θα αλλάξουμε εμείς.
-Δεν μας γουστάρεις πια;
-Τι είναι αυτά που λες;
-Το πρέπον !
-Γιατί πρέπει ν’ αλλάξουμε;
-Για να δείξουμε το παράδειγμα σε όλους.
-Ποιο παράδειγμα;
– Η πατρίδα μας δεν είναι μόνο το νησί μας.
-Και ποια είναι η πατρίδα μας τότε;
-Η Ελλάδα!
-Ποια Ελλάδα; Η Τουρκοκρατούμενη;
-Η Ελλάδα είναι το πνεύμα μας και παραμένει ελεύθερη.
-Ακόμα και πολιορκημένοι!
-Ξυπνήστε ρε! Δεν βλέπετε ότι δεν υπάρχει.
-Είμαστε υπό κατοχή εδώ και αιώνες.
-Είμαστε όμως Έλληνες.
-Αυτό δεν αλλάζει τίποτα. Κοίτα τη φτώχεια μας.
-Πότε ήμασταν πλούσιοι για να έχουμε τώρα πρόβλημα;
-Σωστά μίλησε!
-Έτσι είμαστε στα Ανώγεια!
-Μόνο που δεν είμαστε μόνοι.
-Υπάρχουν και οι άλλοι.
-Κι αυτοί υποφέρουν!
-Και τι μπορούμε να κάνουμε;
-Να παλέψουμε και για αυτούς.
-Μα εμείς δεν είμαστε ελεύθεροι και θέλεις να παλέψουμε για τους άλλους;
-Αυτή είναι η ιδέα.
-Μεγάλη ιδέα.
-Επικίνδυνη ιδέα!
-Παλαβή…
-Οι Οθωμανοί θα μας φάνε…
-Τότε θα πνιγούν.
-Φαρμάκι είσαι!
-Μόνο εμείς ξέρουμε να τρώμε πέτρες για να μην εγκαταλείψουμε τον τόπο μας.
-Και γι’ αυτό είμαστε ακόμα εδώ.
-Όμως αυτό δεν αρκεί.
-Γιατί;
-Πρέπει να βοηθήσουμε και τους άλλους.
-Τους άλλους, τους άλλους, όλο μιλάς για τους άλλους.
-Κι εμείς τι είμαστε;
-Οι άλλοι για τους άλλους.
-Δεν μ’ αρέσουν αυτά τα λογοπαίγνια, είμαι απλός.
-Όλοι είμαστε απλοί.
-Γι’ αυτό αντέχουμε τα δύσκολα.
-Έτσι μπράβο!
-Για να λέμε και τα καλά.
-Λοιπόν, λέγε.
-Πώς λέγεται αυτή η Οργάνωση;
-Ποιος είναι ο σκοπός της;
-Οι Οθωμανοί την ονομάζουν Μυστική Εταιρία.
-Οι Οθωμανοί να πάνε να…
-Πώς τη λένε οι δικοί μας;
-Φιλική Εταιρία.
-Και ο στόχος της;
-Οι Οθωμανοί λένε ότι είναι μια οργάνωση τρομοκρατών.
-Είπαμε!
-Και οι δικοί μας τι λένε;
-Ο στόχος είναι ο απελευθερωτικός αγώνας των Ελλήνων.
-Έτσι !
-Αυτός κι αν είναι στόχος!
-Τρελαθήκατε μωρέ;
-Αντιλαμβάνεστε τι λέτε;
-Και βέβαια!
-Αυτός είναι σκοπός ζωής.
-Με αποτέλεσμα το θάνατο.
-Ας τον, δεν ξέρει τι λέει.
-Ποιος σκέφτηκε να την ιδρύσει;
-Ο Νικόλαος Σκουφάς από το Κόμποτι της Άρτας.
-Ο Εμμανουήλ Ξανθός από την Πάτμο.
-Ο Αθανάσιος Τσακάλωφ από τα Γιάννενα.
-Και πού έγινε;
-Στην Οδησσό, το 1814.
-Μπράβο τους ! Αυτοί είναι λεβέντες.
-Και τώρα τι γίνεται;
-Ο τέταρτος είναι ο Αντώνιος Κομιζόπουλος από τη Φιλιππούπολη.
-Δεν μπορώ να το πιστέψω.
-Υπάρχουν και τέτοιοι Έλληνες λοιπόν.
-Αυτοί κι αν είναι δικοί μας.
-Κι ενώ είναι ελεύθεροι σκέφτονται εμάς !
-Και πώς δεν τους έπιασαν οι εχθροί μας;
-Έχουν κώδικες, συνθήματα και ψευδώνυμα !
-Είσαι έξυπνος ή δεν είσαι !
-Για τους Έλληνες δεν υπάρχει εξωτερικό και εσωτερικό, μόνο Ελληνισμός υπάρχει !
-Πες μας κι άλλα, πες μας.
-Στην αρχή ήταν λίγοι…
-Ήταν όμως ήδη σπάνιοι.
-Στην αρχή ήταν μόνο 30 από τη Ρωσία και τη Μολδοβλαχία.
-Και μετά;
-Τώρα εξαπλώνονται σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας.
-Έτσι μπήκε και ο Γεώργιος;
-Ναι έτσι.
-Πρέπει να ξέρετε και για την Αόρατη Αρχή.
-Τι είναι πάλι τούτο;
-Περίμενε λίγο !
-Τι να περιμένω; Εδώ υπάρχει ολόκληρος κόσμος που παλεύει κι εμείς νομίζαμε ότι είμαστε μόνοι.
-Όλοι αυτό πιστεύουν στην αρχή.
-Μετά το 1818 η Αόρατη Αρχή άλλαξε όνομα.
-Και πώς λέγεται;
-Η Αρχή των Δώδεκα Αποστόλων.
-Είχε λοιπόν και Απόστολους;
-Ναι, ορίστηκαν από τον Σκουφά στην Κωνσταντινούπολη.
-Και τι έγινε όταν πέθανε ο Σκουφάς;
-Πήγαν στις περιφέρειες που τους όρισαν και άρχισαν να μυούν τους Έλληνες στους σκοπούς τους.
-Ποιοι είναι αυτοί;
-Ο Γεωργάκης Ολύμπιος για τη Σερβία.
-Ο Βατικιώτης για τη Βουλγαρία.
-Ο Πεντεδέκας για τη Ρουμανία.
-Ο Λουριώτης για την Ιταλία.
-Ο Αναγνωσταράς για τα νησιά του Σαρωνικού.
-Ο Χρυσοσπάθης για τη Μεσσηνία.
-Ο Φαρμάκης για τη Μακεδονία και τη Θράκη.
– Ο Κροκίδας για την Ήπειρο.
-Ο Πελοπίδας για την Πελοπόννησο.
-Ο Ίπατρος για την Αίγυπτο.
-Ο Κατακάζης για τη Νότια Ρωσία.
-Ο Καμαρήνος για τον Πετρόμπεη της Μάνης.
-Αυτοί κι αν είναι Έλληνες.
-Ο Ναός…
-Ποιος Ναός;
-Έτσι λέγεται η Εταιρία…
-Ο Ναός είχε αρχικά τέσσερις βαθμούς μύησης.
-Οι αδελφοποιητοί.
-Οι συστημένοι.
-Οι ιερείς.
-Οι ποιμένες.
-Καλά κάνουν και τους φοβούνται οι Οθωμανοί !
-Και στην Κρήτη τι γίνεται;
-Η ιστορία θα αρχίσει από τα Ανώγεια.
-Αυτό έπρεπε να μας το πεις από την αρχή !
-Δεν ήταν ανάγκη να μας πείσεις.
-Εμείς θα δώσουμε και το αίμα μας για την πατρίδα.
-Πατρίδα δεν είναι μόνο το νησί.
-Πρέπει να ξέρετε κάτι όμως.
-Τι πράγμα;
-Ακόμα κι αν πετύχει η Επανάσταση, μπορεί να μην απελευθερωθούμε εμείς.
-Τι θες να πεις;
-Ο Αγώνας δεν μπορεί να γίνει σε όλες τις περιοχές μαζί.
-Θες να πεις ότι δεν μπορούμε να αντέξουμε πολλά μέτωπα.
-Το δυνατό χτύπημα θα πρέπει να δοθεί σ’ ένα σημείο για να πετύχουμε την αρχή.
-Έχεις δίκιο.
-Συμφωνήσαμε ακόμα κι αν αυτό το σημείο δεν είναι η Κρήτη.
-Θα πρέπει όμως να το αντέξετε.
-Αιώνες αντέχουμε, δεν φοβόμαστε μερικά χρόνια.
-Αυτά τα χρόνια μπορεί να είναι δεκαετίες.
-Τότε θα μάθουμε στα παιδιά μας πώς να συνεχίσουν τον αγώνα.
-Είστε σίγουροι;
-Δεν φοβόμαστε τίποτα, δεν ελπίζουμε τίποτα, είμαστε λέφτεροι !
-Καλώς. Ήξερα για τη φιλοπατρία σας.
-Έτσι γεννηθήκαμε.
-Κι έτσι θα πεθάνουμε.
-Ας ορκιστούμε όλοι μαζί…
-Ναι ! Όλοι !
-Εμείς δεν είμαστε ένας, είμαστε όλοι.
-Θα σας πω τον όρκο και θα τον επαναλάβετε τρεις φορές.
-Ό,τι πεις αλλά εμείς δεν γονατίζουμε να ξέρεις.
-Το ξέρω, γι’ αυτό είμαι εδώ.
-Άρχισε λαέ μου κι ακολουθούμε για την πατρίδα.
-«Ορκίζομαι εις το όνομα της αλήθειας και της δικαιοσύνης, ενώπιον του Υπέρτατου Όντος , να φυλάξω θυσιάζοντας και την ίδια μου ζωή, υποφέρων και τα πλέον σκληρά βάσανα το μυστήριον, το οποίο θα μου εξηγηθεί και θα αποκριθώ την αλήθεια εις ό,τι ερωτηθώ»