Μέσα από το πλαίσιο της ΑΟΖ, αναδείξαμε όχι μόνο την αξία του συμπλέγματος του Καστελλορίζου, αλλά και το σύμβολο της Στρογγύλης. Τώρα πλέον ο καθένας ξέρει ότι αυτό το μικρό νησί επιτρέπει την επαφή των ΑΟΖ της Ελλάδας και της Κύπρου. Και μπορεί να πει ο καθένας ότι είναι γνωστό σε όλους. Έτσι και γι’ αυτό το θέμα έχουμε τελειώσει την πρώτη φάση. Τώρα δεν αρκεί να διαβάζουμε τους άλλους και να τους αντιγράφουμε, πρέπει να παράγουμε και ένα συγκεκριμένο έργο, το οποίο να έχει πρακτικές επιπτώσεις. Γι’ αυτό το λόγο όλα τα παιδιά που φυλάσσουν την Στρογγύλη και επιτρέπουν με την παρουσία τους την ενεργοποίηση της οικονομικής δραστηριότητας και κατά συνέπεια της ΑΟΖ, πρέπει να γνωρίζουν τα δεδομένα που δημιουργούν τα διαγράμματα Voronoi για αυτήν την περιοχή. Δεν αρκεί να ακούν λόγια, πρέπει να δουν και εικόνες για να καταλάβουν όχι μόνο τη σημασία του θέματος αλλά και τη μάχη που θα δοθεί, για να μην εγκαταλείψουμε τα δικαιώματά μας. Η γνώση είναι και αυτός εξοπλισμός για τον μαχητή και η στρατηγική δείχνει το μονοπάτι της τακτικής, κάποιος όμως πρέπει να βαδίσει πάνω σε αυτό για να υλοποιηθεί το όραμα. Δεν πρόκειται για μία απλή αντιγραφή των δεδομένων που δημιούργησε από το τίποτα η Κύπρος. Η μαχητικότητα δεν είναι μια ιδιότητα που έχουν όλοι, ενώ πρέπει όλοι να δώσουν το παρόν στη μάχη. Κατά συνέπεια, πρέπει να υπάρξει και μια μάθηση ικανή να μετατρέψει τον μαθητή σε μαχητή. Αλλιώς θα ακούσει κι αυτός τις σειρήνες του ραγιαδισμού και τα φοβικά σύνδρομα που διακατέχουν όλους τους ειδικούς των γειτονικών σχέσεων που δεν έχουν καταλάβει ακόμα τι είναι το οθωμανικό σύστημα. Βέβαια, ο καθένας βρίσκει την απόλαυση όπου μπορεί και όχι απαραίτητα όπου θέλει. Σε κάθε περίπτωση, οι δικοί μας είναι ενημερωμένοι αλλά τώρα πρέπει να βρίσκονται σε ετοιμότητα και όχι πια σε μια παθητική αναμονή. Κι ένα ειδικό Master Class δεν έκανε ποτέ κακό σε κανένα, ειδικά όταν έζησε τόσα χρόνια υπό το καθεστώς του Casus Belli δίχως να αντιλαμβάνεται τις νοητικές επιπτώσεις. Το θέμα της ΑΟΖ δεν είναι πια θεωρητικό. Αλλά δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι μια ΑΟΖ υποστηρίζεται και το πρόβλημα δεν είναι μόνο η θέσπιση και οι διαπραγματεύσεις, αλλά μια πραγματική υποστήριξη σε τακτικό επίπεδο. Δεν αρκεί να πετάς για να είσαι ο καλύτερος, πρέπει να ξέρεις και για ποιο λόγο το κάνεις για να είσαι καλός ή με άλλα λόγια αποτελεσματικός. Και αυτό πρέπει να γίνει στις στρατιωτικές σχολές, στη Σχολή Εθνικής Άμυνας, Σχολή Πολέμου, στη Σχολή Επιτελών, Σχολή Πολεμικής Αεροπορίας αλλά και επί τόπου !