Με το παπούτσι στο χέρι
ο κόκκινος Θωμάς
μας έδειξε το δρόμο
του κινηματογράφου
που άνοιξε το 1935
κάτω από την Ακρόπολη
για να γεμίζει τις νύχτες
με τις εικόνες της οθόνης
για να μπει η έβδομη τέχνη
μέσα στη ζωή μας
και να γίνει κι αυτή
λίγο πιο γλυκιά
με μια βυσσινάδα στην καρδιά
κι ένα γαρύφαλλο στο χέρι
κι αν δεν υπήρχαν
ακόμα τα καθίσματα
καταλάβαμε πως
ο κινηματογράφος μας
ήταν γεμάτος αγάπη
γιατί ένας άνθρωπος
με την παρουσία του
ήταν η απόδειξη
της αντίστασης στη λήθη.