Όταν μας μιλούσε το παρελθόν
γύρω από το τραπεζάκι
μας φωτογραφούσε το μέλλον
τη στιγμή του παρόντος
για να μην ξεχάσει
κανένας μας τη γέφυρα
όπου σμίξαμε όλοι
για να δώσουμε το στίγμα
της νοημοσύνης
που αντιστέκεται
δίχως να περιμένει
τίποτα από τη ζωή
παρά τη δυνατότητα
να προσφέρει χαρά
σε όλους τους άλλους
ανοίγοντας τον ουρανό
ενός κινηματογράφου
που θέλει τη ζεστασιά
των θεατών που αγαπούν
για να συνεχίσει
τη μυθική του πορεία
ανάμεσα στα χρόνια.