Για να καταλάβουμε καλύτερα τις επιλογές που έγιναν στα θαλάσσια οικόπεδα 1, 2 και 10 είναι χρήσιμο να εξετάσουμε τον ευρύτερο ενεργειακό χάρτη του Ιονίου, για να αντιληφθούμε ότι η μεγάλη εικόνα δίνει τεράστιες ενδείξεις για τα θαλάσσια οικόπεδά μας. Επίσης, το σημαντικό είναι ότι τα μέλη της τριπλής κοινοπραξίας έχουν όλα μια εμπειρία στην ευρύτερη περιοχή. Ακόμα πιο συγκεκριμένα υπάρχει και μια τεχνογνωσία όσον αφορά στους ασβεστόλιθους λόγω του κοιτάσματος Rospo Mare, η οποία θα είναι πολύτιμη, γιατί είναι το είδος των πετρωμάτων που θα βρεθούν για το κοίτασμα Πύρρος στο θαλάσσιο οικόπεδο 2. Από τα παλαιότερα δεδομένα του 1975 έως τα πιο πρόσφατα του 2014, βλέπουμε την ποιότητα και την ποσότητα που υπάρχει στην Αδριατική και στο Ιόνιο. Αν επιπλέον προσθέσουμε σε αυτά τα δεδομένα τα 29 θαλάσσια οικόπεδα που ανήκουν στην Κροατία, μπορούμε να κατανοήσουμε επί του πρακτέου την αξία της όλης περιοχής. Επιπλέον, το γεγονός ότι δημιουργήθηκε αυτή η συγκεκριμένη κοινοπραξία με τα Ελληνικά Πετρέλαια, την Edison και την Total, που είναι γνώστες του χώρου εδώ και χρόνια, θα λειτουργήσει καταλυτικά για να έρθουν και άλλες ανάλογες στη συνέχεια, όταν δουν χειροπιαστά αποτελέσματα στην ελληνική ΑΟΖ. Γιατί εδώ βρίσκεται η μεγάλη διαφορά. Μιλούμε πια ξεκάθαρα για την ελληνική ΑΟΖ και όχι για ένα θεωρητικό πλαίσιο. Έχουμε, λοιπόν, γνωστά, σταθερά και σίγουρα δεδομένα που έρχονται να ενισχύσουν σε πρακτικό επίπεδο την εφαρμογή της υψηλής μας στρατηγικής όσον αφορά στην ενέργεια και στα στρατηγικά αποθέματά μας.