Στην άκρη του χρόνου

Ν. Λυγερός

Δύο άνδρες απομονωμένοι από τον κόσμο, βυθισμένοι  στο ζοφερό φως της φυλακής,προσπαθούν  να αντισταθούν …

Σωτήρης

Πεσμένος  στο έδαφος, το κεφάλι τοποθετημένο  στο δεξί μπούτι του Κυριάκου  που είναι γονατιστός.

Θέλω να πεθάνω τώρα.

Κυριάκος

Άντεξες όλα τα βασανιστήρια τους … Χρόνος. Δεν είναι η ώρα για να υποκύψεις …

Σωτήρης

Δεν ξέρεις…

Κυριάκος, κόβοντάς τον.

Δεν ξέρω τι;

Σωτήρης

Αυτά που μου είπαν κατά τη διάρκεια της τελευταίας ανάκρισης…

Κυριάκος, κόβοντάς τον.

Δεν πρέπει να τους πιστέψεις!

Σωτήρης

Κι όμως ο θάνατος δεν ψεύδεται ποτέ …

Κυριάκος, κόβοντάς τον.

Πώς;

Σωτήρης

Τα τελευταία παιδιά  πέθαναν. Σιωπή. Τους πυροβόλησαν  σαν τα σκυλιά μπροστά από την εκκλησία.

Κυριάκος, με μια κραυγή.

Λένε ψέματα! Λένε ψέματα!

Σωτήρης

Μου έδειξαν τα ίχνη …

Κυριάκος, κόβοντάς τον.

Ποια  ίχνη;

Σωτήρης

Τα ματωμένα  ίχνη από τις μικρές παλάμες τους ανοιχτές στο θάνατο …

Κυριάκος, κατερρέει.

Ήταν μόνο χούφτες ζωής … Χρόνος. Πώς τόλμησαν;

Σωτήρης

Η φρίκη δεν έχει όρια. Χρόνος. Ενώ τα δεινά …

Κυριάκος, κόβοντας τον.

Θυμάσαι τι μας έλεγε: “ Τα δεινά  δεν είναι τίποτα, γιατί είναι η ζωή μας”

Σωτήρης

Γεννήθηκε για να υποφέρει, να υποφέρει για τους άλλους … Ενώ εμείς …

Κυριάκος

Είμαστε μόνο άνθρωποι. Χρόνος. Και γι’ αυτό είμαστε μεγάλοι.

Σωτήρης

Αλλά τα παιδιά …

Κυριάκος

Δεν ήταν παιδιά πια!

Σωτήρης

Συνειδητοποιείς  ότι έχουν γίνει άνθρωποι για να πεθάνουν;

Κυριάκος

Όπως όλοι οι άνθρωποι, το έργο της ζωής τους είναι ο θάνατος!

Σωτήρης

Δολοφόνησαν την άνοιξη! Χρόνος. Δεν θα μπορέσω ν’ αντέξω  άλλο χειμώνα …

Κυριάκος

Έχουμε περάσει από χειμώνες ακόμα πιο δριμείς …

Σωτήρης

Μόνο που αυτή τη φορά, στον καθρέφτη της ψυχής μου πλανάται  μια σκιά.

Κυριάκος

Η σκιά πλανάται μέσα  φως. Χρόνος. Το φως του μαύρου!

Σωτήρης

Κυριάκο, είσαι ο μόνος που βλέπει φως στο σκοτάδι …

Κυριάκος

Γιατί  ένα μόνο κερί αρκεί για να φωτίσει ένα δωμάτιο.

Σωτήρης

Δεν βλέπεις  ότι όλος ο κόσμος μας βυθίζεται στην απελπισία;

Κυριάκος

Αν αυτή είναι η περίπτωση, είναι ότι ελπίζει  για κάτι … Σιωπή. Ενώ όταν δεν υπάρχει καμία ελπίδα;

Σωτήρης

Είναι πάρα πολύ σκληρό …

Κυριάκος

Αυτό που είναι πάρα πολύ σκληρό, είναι να βλέπουμε το λαό μας  ρημαγμένο από την ελπίδα …

Σωτήρης

Μιλάς σαν εκείνον, αλλά ξέρεις ότι ήταν διαφορετικός …

Κυριάκος

Ήταν διαφορετικός, διότι ήξερε ότι δεν ήμαστε παρά ένας.

Σωτήρης

Αλλά είναι νεκρός, Κυριάκο, είναι νεκρός!

Κυριάκος

Μόνο οι άνθρωποι πεθαίνουν  κι όχι οι ιδέες τους κι αυτός δεν ήταν παρά μόνο μια ιδέα, μια ιδέα που ζει μέσα μας! Χρόνος. Έλα, σύνελθε!

Τον βοηθά να σηκωθεί. Τώρα στέκονται κι οι δύο.

Σωτήρης

Σ’ ευχαριστώ …

Κυριάκος

Μην λες ευχαριστώ … Δεν θα ήμουν τίποτα χωρίς εσένα!

Παίρνει το χέρι του  και προχωρούν.

Σωτήρης

Πόσους χειμώνες ακόμα μπορούμε να αντέξουμε;

Κυριάκος

Όσους  χρειάζεται για να σηκώσουμε  τον ήλιο πάνω από τη χώρα μας …

Σωτήρης

Πριν τον γνωρίσω, δεν είχα επίγνωση του βάρους του φωτός …

Κυριάκος

Μια ζωή αντίστασης, ένας θάνατος  για μια θυσία.

Σωτήρης

Είμαστε τόσο μόνοι …

Κυριάκος

Σε αυτό το κελί, είμαστε ολόκληρη η  Ανθρωπότητα …

Σωτήρης

Η ανθρωπιά μας είναι η μοναξιά μας.

Κυριάκος

Και η μοναξιά μας, είναι η ανθρωπιά μας.

Σωτήρης

Ας προσευχηθούμε  για τα παιδιά …
Γονατίζουν  και να κάνει κάνουν το σταυρό τους.
Βυζαντινή μουσική.
Χωρίς να πουν την παραμικρή λέξη, κλαίνε  για μια τελευταία φορά.
Θόρυβος μιας πόρτας

Κυριάκος

Προσοχή … Πέσε κάτω …
Ο Σωτήρης  βρίσκεται στην αρχική του θέση. Να είσαι έτοιμος για όλα!
Η πόρτα ανοίγει.
Ο Κυριάκος γέρνει πάνω στον Σωτήρη σαν να κλαίει έναν νεκρό.
Σιωπή.