Η προδοσία των ανθρώπων χωρίς μέλλον

Οι ίδιοι. Η Σούλα σηκώνεται από το τραπέζι και βγαίνει έξω …

 

Αθηνά

Θανάση, ήσουν πάρα πολύ σκληρός μαζί της …

Θανάσης

Είναι αυτή που δεν είναι ακόμα έτοιμη …

Αθηνά

Είναι πάρα πολύ νέα …

Θανάσης

Όχι! Χρόνος. Θα είναι πάντα νέα … Σιωπή.
Χωρίς την χρονική διακοπή, τίποτα δεν είναι εφικτό.

Σωτήρης

Μιλάς για τη φυλακή;

Θανάσης

Όχι, η φυλακή δεν ήταν παρά ένα χωρικό βήμα … Η ουσία  είναι αλλού.

Κυριάκος

Δεν είναι λοιπόν στη φυλακή!

Άννα

Είναι αλήθεια; Χρόνος. Θεέ μου …

Θανάσης

Ο Θεός δεν έχει σχέση!

Σωτήρης

Πώς μπορείς;

Θανάσης

Έχουμε πεθάνει πάνω από μία φορά … Τώρα, μπορούμε …

Η Άννα σηκώνεται και βγαίνει σιωπηλά. Επιστρέφοντας, παραμένει στο κατώφλι της πόρτας …

Έφυγε  …

Κυριάκος

Δεν θα επιστρέψει …

Άννα

Μα γιατί;

Θανάσης

Επειδή έπρεπε να μας προδώσει  … Ήταν η στιγμή…

Αθηνά

Το γνώριζες από την αρχή …

Ο Θανάσης σκύβει το κεφάλι.

Κυριάκος

Αναρωτιέμαι και εγώ επίσης …

Άννα

Μα γιατί δεν ειπώθηκε τίποτα;

Σωτήρης

Ο χρόνος έπρεπε να κάνει την  κρυφή δουλειά του…

Αθηνά

Είστε ασυναίσθητοι! Χρόνος. Τώρα είμαστε
στο έλεος της …

Κυριάκος

Αυτό είναι που ήθελε ο Θανάσης!

Αθηνά

Είναι αλήθεια αυτό;

Θανάσης

Αυτό είναι σωστό! Το στάδιο αυτό ήταν απαραίτητο …

Άννα

Μα γιατί;

Θανάσης

Γιατί τώρα  δεν έχουμε εισιτήριο επιστροφής …

Σωτήρης

Το μόνο που απομένει για μας είναι η ελευθερία και ο θάνατος.

Άννα

Άρα, θα είναι ο θάνατος …

Αθηνά

Σου το απαγορεύω ..

Θανάσης, διακόπτοντάς την.

Τίποτα δεν μπορεί να της απαγορευτεί! Είναι καταδικασμένη όπως εμείς!

Αθηνά

Πώς να δεχθεί αυτή τη ζωή;

Κυριάκος

Όπως αποδεχόμαστε τον θάνατο!

Θανάσης

Γεννηθήκαμε μόνο για πεθάνουμε!

Η Άννα γυρνάει να καθίσει και καταρρέει  πάνω στο τραπέζι. Ο Κυριάκος γέρνει πάνω της και προσπαθεί να την παρηγορήσει …

Είναι ευαίσθητη, αλλά είναι δυνατή … Θα το ξεπεράσει …

Αθηνά

Πόσα βάσανα έπρεπε να γνωρίσεις για να είσαι τόσο σκληρός…

Θανάσης

Ο Θεός με γλύτωσε από τα βάσανά μου … Έχω γνωρίσει μόνο τα βασανιστήρια …

Αθηνά

Η ζωή σου μοιάζει με το θάνατο …

Θανάσης

Γιατί ο  θάνατος δεν γνωρίζει την  αδικία …

Άννα

Ήξερες ότι θα μας προδώσει, αλλά την άφησες να έρθει σε μας … Έτσι … Χρόνος.

Αθηνά

Έτσι, όλες οι ενέργειές σου  καθοδηγούνταν από αυτό …

Θανάσης

Ήταν ο μόνος τρόπος! Σιωπή. Οποιαδήποτε πληροφορία έπρεπε να  χρησιμοποιηθεί εναντίον μας …

Κυριάκος

Έτσι ο Θανάσης επέλεγε τις πληροφορίες που έδινε …

Αθηνά

Γι ‘αυτό δεν έλεγες τίποτα …

Κυριάκος

Ήταν το τέλος … Έπρεπε να περιμένει την αναχώρησή της …

Άννα

Έχεις λοιπόν  νέες πληροφορίες, έτσι  δεν είναι;

Ο Θανάσης κουνά το κεφάλι του.

Αθηνά

Δεν είναι νεκρός;

Θανάσης

Όχι!

Άννα

Πού είναι;

Ο Θανάσης δεν απαντά.

Αθηνά

Φοβάσαι μήπως τον προδώσουμε;

Θανάσης

Δεν είμαι σε θέση να τον εντοπίσω προς το παρόν …

Άννα

Άρα πώς το ξέρεις;

Θανάσης, δείχνοντας τον Κυριάκο και τον Σωτήρη.

Αν αυτοί είναι εδώ, είναι χάρη σ ‘αυτόν …

Αθηνά

Πώς είναι αυτό δυνατόν;

Θανάσης

Όλα τα πράγματα είναι δυνατά σ ‘αυτόν που πιστεύει … Και πρέπει να πιστέψουμε στον άνθρωπο …

Άννα

Δεν μας μένει παρά αυτός!