579 - Το θαύμα του έρωτα

Ν. Λυγερός

Στο περιγιάλι του κόσμου.

Αλεξάνδρα
Δεν ήξερα πως υπήρχε τόση ομορφιά…

Γιώργος
Η φύση δεν σταμάτησε το έργο της.

Αλεξάνδρα
Τα απαγόρευσαν όλα… Όμως η ομορφιά αντιστάθηκε !

Γιώργος
Ακόμα και η φτώχεια δεν μπορεί να κρύψει την ομορφιά.

Αλεξάνδρα
Η πατρίδα μας δεν ξέχασε τίποτα !

Γιώργος
Την ξεγύμνωσαν και η ομορφιά της είναι πιο φανερή.

Αλεξάνδρα
Το παιδί έγινε γυναίκα και η ομορφιά της πληγώνει.

Γιώργος
Θέλω ν’αγγίξω όλα τα κατεχόμενα.

Αλεξάνδρα
Του δίνει ένα φιλί. Θα σου τα δείξω όλα ! Ακόμα κι αυτά που δε γνώρισα. Χρόνος. Θέλω να τα μάθουμε μαζί.

Γιώργος
Θα είναι το δώρο του παρελθόντος μας.

Αλεξάνδρα
Και ποιο θα είναι το δικό μας ;

Γιώργος
Θα φέρουμε εδώ τις μνήμες μας.

Αλεξάνδρα
Παίρνω δύναμη από την αγάπη σου.

Γιώργος
Θέλω να σ’αγαπήσω και εδώ.

Αλεξάνδρα
Τον αγκαλιάζει. Είσαι τρελός… Χρόνος. Κι αν μας πιάσουν ;

Γιώργος
Κανείς δεν πιάνει την ομορφιά.

Αλεξάνδρα
Θα σου κλείσω το στόμα με φιλιά…

Γιώργος
Η θάλασσα μας μάς θέλει γυμνούς… Βγάζει το πουκάμισό του.

Αλεξάνδρα
Γιώργο, δεν μπορώ…

Ο Γιώργος είναι πια μες στη θάλασσα.

Γιώργος
Έλα κοντά μου, αγάπη μου.

Η Αλεξάνδρα μπαίνει στη θάλασσα με τα ρούχα της.

Αλεξάνδρα
Είσαι θεότρελος…

Γιώργος
Όπως η αγάπη και η ιστορία μας…

Αλεξάνδρα
Κοιτάζοντας τα βρεγμένα της ρούχα. Ντρέπομαι… Νιώθω γυμνή…

Γιώργος
Όλοι είμαστε γυμνοί μες στη θάλασσα ! Την αγκαλιάζει σαν να ήταν η πρώτη φορά. Τώρα βαφτιστήκαμε μαζί !

Αλεξάνδρα
Αυτό ήθελες ;

Γιώργος
Χαμογελώντας. Όχι, μόνο… Σιωπή. Τη φιλά.

Αλεξάνδρα
Κι αν μας δουν ;

Γιώργος
Θα δουν την εκδίκηση των ονείρων.

Αλεξάνδρα
Το στόμα σου είναι γεμάτο στοίχους…

Γιώργος
Όπως το χώμα μας είναι γεμάτο τοίχους…

Αλεξάνδρα
Στο περιγιάλι το κρυφό…

Γιώργος
Χρόνους πολλούς μετά την Αμαρτία…

Αλεξάνδρα
Εξώριστε ποιητή στον αιώνα σου λέγε τι βλέπεις.

Γιώργος
Της δικαιοσύνης τον ήλιο και το βάρος του φωτός…

Αλεξάνδρα
Και τη λατρεία της γυναίκας.

Γιώργος
Και πάλι μαζί στην ανοιχτή πληγή μας, πέρα από την οργή των νεκρών, θα ζήσουμε των ερώτων τα θαύματα.

Αλεξάνδρα
Ο ουρανός φίλησε τη θάλασσα.

Γιώργος
Και η πατρίδα μας έγινε ναός.

Αλεξάνδρα
Θέλω να ξαναζήσουμε εδώ.

Γιώργος
Γι’αυτό πεθάναμε την πρώτη φορά…

Αλεξάνδρα
Θέλω να νιώσω μέσα μου τη ζωή σου. Χρόνος. Τι κοιτάς, Γιώργο ;

Γιώργος
Βλέπω τα παιδιά μας να παίζουν με την ομορφιά της γης μας.

Αλεξάνδρα
Αγάπη μου, θέλω να μου κάνεις παιδιά…

Γιώργος
Χαμογελώντας. Κι αν μας δουν ;

Αλεξάνδρα
Είσαι κακός…

Γιώργος
Έχεις δίκιο… Σιωπή.

Αλεξάνδρα
Σ’αγαπώ όμως… Τον τυλίγει με τα χέρια της.

Γιώργος
Το θαύμα του έρωτα !