Αγνοούμενοι: Πότε θα τελειώσει αυτή η νύχτα;

Ευαγόρας: Όταν θα είναι έτοιμη η μέρα…

Αγνοούμενοι: Μα τούτη η νύχτα είναι πολλά βαρετή.

Ευαγόρας: Για να φέξει η μέρα θέλει πολλές νύχτες.

Αγνοούμενοι: Εμείς θα τη δούμε;

Ευαγόρας: Όχι, θα τη δουν μόνο τα παιδιά μας…

Αγνοούμενοι: Θα παραμείνουμε στην πατρίδα της σκιάς…

Ευαγόρας: Δεν υπάρχει άλλη για μας.

Αγνοούμενοι: Ζούμε μες στο χώμα και στα σίδερα και θα πεθάνουμε μες στη σκιά;

Ευαγόρας: Αυτό είναι το πεπρωμένο μας…

Αγνοούμενοι: Ευαγόρα, πες μας! Μας ξέχασαν ούλλοι;

Ευαγόρας: Οι μανάδες σας ζουν μες στο μαύρο σας όμως οι άλλοι τις ξέχασαν…

Αγνοούμενοι: Πέθαναν οι μανάδες μας;

Ευαγόρας: Πέθαναν μες στη λήθη των άλλων…

Αγνοούμενοι: Ανάθεμα την ώρα που τις αφήσαμε…

Ευαγόρας: Τώρα πρέπει να σηκώσουμε τον ήλιο!

Αγνοούμενοι: Το φως του μαύρου!

Ευαγόρας: Πολλοί από μας θα πέσουν νεκροί σ’ αυτή τη μάχη…

Αγνοούμενοι: Καλύτερα νεκροί παρά αγνοούμενοι!

Ευαγόρας: Θα πεθάνουμε στη λήθη της νύχτας για να ζήσει η μνήμη της μέρας.

Αγνοούμενοι: Θα κάψουμε τις παλάμες μας για τις χούφτες της ζωής.

Ευαγόρας: Δεν υπάρχει άνοιξη δίχως καλοκαίρι…

Αγνοούμενοι: Το αίμα που χάσαμε το καλοκαίρι θα ποτίσει την άνοιξη.

Ευαγόρας: Σήμερα είναι η νύχτα των κλεφτών…

Αγνοούμενοι: Μας έδεσαν σαν τους ληστές…

Ευαγόρας: Μας έδεσαν πάνω στη γη μας…

Αγνοούμενοι: Μας έσπασαν τα δάκτυλα…

Ευαγόρας: Κρατήσαμε όμως τον Πενταδάκτυλο!

Αγνοούμενοι: Με ποια άρματα θα πολεμήσουμε τώρα;

Ευαγόρας: Με τους λαβωμένους σταυρούς των δικών μας…

Αγνοούμενοι: Αγνοούμενοι νεκροί…

Ευαγόρας: Νεκροί αγνοούμενοι…

Αγνοούμενοι: Όλες οι σκιές για έναν ήλιο!

Ευαγόρας: Ένας ήλιος για όλες τις σκιές!

Αγνοούμενοι: Τόσα χρόνια καρτερούσαμε τον άνεμο της ελευθερίας…

Ευαγόρας: Θα τον φέρουμε εμείς!

Αγνοούμενοι: Για τα παιδιά μας, για την Κύπρο μας…

Ευαγόρας: Για τη μνήμη του λαού μας!

Αγνοούμενοι: Ας πάρουμε την ανηφορκά!

Ευαγόρας: Κύπρος ανέστη…

Αγνοούμενοι: Αληθώς ανέστη!

Ευαγόρας: Μας περιμένει ο θάνατός μας…

Αγνοούμενοι: Μας περιμένει κι η ιστορία μας!

Ευαγόρας: Πιάστε τους σταυρούς μας!

Αγνοούμενοι: Θα μας βοηθήσουν οι δολοφονημένοι θάνατοι!

Ευαγόρας: Είμαστε το χώμα και τα σίδερα!

Αγνοούμενοι: Είμαστε το σώμα του αγέρα!

Ευαγόρας: Ήρθε η ώρα της κραυγής!

Αγνοούμενοι: Η κραυγή των αγνοουμένων!

Ευαγόρας: Για να πάρουνε τα όνειρα εκδίκηση ο καθένας θα πει τ’ όνομά του… (Χρόνος) Το όνομα του πρώτου αγνοούμενου…

Αγνοούμενοι: Θεέ!