Αν και τα υπέρκομματικά και τα μη κομματικά στοιχεία μπορεί να φανούν αντιφατικά σε μια πρώτη ανάλυση, αποτελούν στην πραγματικότητα δύο όντως διαφορετικές προσεγγίσεις που έχουν όμως τον ίδιο στόχο. Νοητικά μπορούν να θεωρηθούν ως συμπληρωματικές έννοιες όπως ο πυρήνας και η εμβέλεια ενός σχήματος. Αν ο στόχος δεν είναι κομματικός τότε πρέπει να τον αντιμετωπίσουμε ως μια μοναδικότητα με τη μη κομματική προσέγγιση και ως μια πολλαπλότητα με την υπερκομματική προσέγγιση. Και οι δύο προσεγγίσεις έχουν τα πλεονεκτήματά τους και τα μειονεκτήματά τους για τους κομματικούς παράγοντες, όμως εδώ θέλουμε μόνο να επισημάνουμε τα συμπληρωματικά κοινά στοιχεία τους.

Στρατηγικά η πρώτη προσέγγιση είναι καταδρομική, δηλαδή κάνει χρήση ενός εξειδικευμένου τρόπου που δεν προσπαθεί να αναπτύξει ένα διάλογο με τους διάφορους παράγοντες ούτε να τους πείσει με μια έμμεση μέθοδο. Όλη του η δράση είναι βασισμένη πάνω στο σκοπό και τον στόχο. Η δεύτερη προσέγγιση είναι πολυμετωπική, δηλαδή κάνει χρήση ενός γενικού τρόπου που έρχεται σε άμεση επαφή με όλα τα στοιχεία του μετώπου ακόμα κι αν δεν είναι όλα συμμαχικά. Όλη του η δράση αυτή τη φορά βασίζεται πάνω στο συντονισμό. Αυτές οι δύο προσδεγγίσεις αν και φαίνονται άκρως διαφορετικές λειτουργούν με ανάλογο τρόπο. Ως γενική ένωση και ως ειδική τομή, οι δύο προσεγγίσεις βλέπουν συνολικά το πρόβλημα. Και όντως όταν το πρόβλημα είναι ολικό δεν υπάρχει άλλος αποτελεσματικός τρόπος διότι η πρώτη προσέγγιση το εξετάζει εσωτερικά και η δεύτερη εξωτερικά.

Αυτό το νοητικό σχήμα εμφανίζεται σε διάφορους τομείς που δεν είναι αναγκαστικά πολιτικοί όπως το θέατρο και η ποίηση, όπως είναι η φυσική και τα μαθηματικά, όπως είναι η κοινωνιολογία και η ψυχολογία. Όμως είναι σίγουρα πολιτική που έχει άμεσες επιπτώσεις πάνω στο λαό μέσω της γεωπολιτικής και της γεωστρατηγικής. Αν και το πεδίο της δράσης φαίνεται πολύ ευρύ, το νοητικό σχήμα του υπερκομματικού και του μη κομματικού παραμένει σπάνιο όσον αφορά στην εφαρμογή του διότι υπάρχουν πάντα πρακτικά εμπόδια που χρησιμοποιούν τη φυσιολογική αδράνεια της μάζας. Αν όμως ο στόχος είναι δύσκολος να επιτευχθεί, τότε δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την ενεργοποίηση αυτών των συμπληρωματικών προσεγγίσεων μέσω της υλοποίησης του νοητικού σχήματός τους.