Με τη σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης υλοποιήθηκε και διαπραγματευτικά η αλλαγή φάσης του Κυπριακού. Το όραμα του Κρανιδιώτη που έγινε χειροπιαστό με την ένταξη της Κύπρου, έχει πια επιπτώσεις και στην πραγματικότητα του προβλήματος. Το παίγνιο δεν έχει πια τους ίδιους κανόνες. Η τροποποίηση του Κυπριακού σε Ευρωπαϊκό προσφέρει δυνατότητες που ήταν αφάνταστες πριν μερικούς μήνες. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το παίγνιο έχει γίνει πιο απλό. Πιο συγκεκριμένα, η αλλαγή φάσης του Κυπριακού ενσωματώνει και άλλα προβλήματα και δημιουργεί ένα περίπλοκο σύμπλεγμα. Όμως όπως ξέρουμε στη στρατηγική, καινούργια προβλήματα μπορούν να φέρουν τη λύση ενός παλαιού και ένα παλαιό πρόβλημα μπορεί να ανανεωθεί και να συμβάλει στη διαμόρφωση μιας σύγχρονης κατάστασης. Η ιδιότητα του πλήρους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενισχύει τις θέσεις μας, όμως δεν αποτελεί το παν. Δίχως συμμαχίες σε πολλαπλά επίπεδα, η εξέλιξη δεν μπορεί να είναι θετική. Ο ρόλος της Αγγλίας φάνηκε πιο καθαρά στη σύνοδο κορυφής ακόμα και για τους πιο τοπικιστές. Και αυτό το γεγονός αποδεικνύει τη λανθασμένη προσέγγιση της στρατηγικής της σιωπής που προέβλεπε μια απόλυτη εξάρτηση της Κύπρου από τα αγγλικά δεδομένα και στο στρατηγικό τομέα και στον πολιτικό τομέα αλλά ακόμα και στον εκπαιδευτικό τομέα. Η δημιουργία πολλαπλών σχέσεων δεν είναι μόνο σημαντική μα απαραίτητη. Το ευρωπαϊκό δίκτυο είναι το μόνο που μπορεί να εξασφαλίσει και μια θετική πορεία μέσα στο ευρωπαϊκό δίκαιο.
Προς το παρόν, αν και δεν υπάρχει ακόμα επίσημη αναγνώριση της Κύπρου από την Τουρκία, υπάρχει αναγνώριση του κυπριακού προβλήματος από όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση και αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα εφόσον αφοπλίζει τη στρατηγική της σιωπής. Τώρα που ακούστηκε για πρώτη φορά η φωνή της Κύπρου ως πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ένα έμμεσο πλαίσιο και επιπλέον χρησιμοποιήθηκε και ως επιχείρημα από τους Ευρωπαίους, δεν υπάρχει λόγος να μην αναπτύξουμε σταθερές σχέσεις με διάφορα κράτη-μέλη που επιδιώκουν τους ίδιους σκοπούς. Ενδείξεις συμμαχιών υπάρχουν ήδη και τώρα εξαρτάται από εμάς να τις αξιοποιήσουμε. Η δυναμική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ακόμα και αν δεν είναι εντολή συντονισμένη, επιδρά θετικά και πρέπει να την εκμεταλλευτούμε έτσι ώστε να δημιουργήσουμε το αναγκαίο έργο που θα μετατρέψει και διπλωματικά και στρατηγικά το μέλλον της Κύπρου.
Οι δυσκολίες θα υπάρξουν, αυτό είναι σίγουρο. Όμως είναι αυτές οι δυσκολίες που μεγαλώνουν τους λαούς. Απλώς δεν πρέπει να πέσουμε και πάλι στην κομματική παγίδα που καθυστερεί κάθε σημαντική εξέλιξη για πολιτικές σκοπιμότητες. Επιτέλους, πρέπει το εθνικό θέμα που έχει μετατραπεί σε ευρωπαϊκό παίγνιο να είναι η αξιολογία της πολιτικής μας, διότι ο ευρωπαϊκός αγώνας αρχίζει τώρα.