Το δελφικό θέατρο δεν είναι μόνο μια νοσταλγική ιδέα. Το δελφικό θέατρο παραμένει ένα όραμα. Παρά τα χρόνια που πέρασαν, το θέατρο υπάρχει. Με τα χρόνια που πέρασαν το θέατρο πρέπει να υπάρχει, όχι όμως μόνο ως αρχαιολογικός χώρος αλλά και ως καλλιτεχνικός χώρος. Είναι αδιανόητο να αφήνουμε το δελφικό θέατρο να γίνει σιγά σιγά ο τάφος του ελληνισμού. Αν αυτή η έννοια έχει ακόμα την τόλμη της αξίας αυτό δεν είναι ανεξάρτητο από την ιστορία του θεάτρου. Και το ίδιο ισχύει και για τον ανθρωπισμό σε σχέση με τον ελληνισμό.Το δελφικό θέατρο δεν είναι μόνο ένα αρχαίο θέατρο. Η ύπαρξή του μπορεί κάλλιστα να ενισχύσει το φεστιβάλ Αθηνών που βασίζεται προς το παρόν μόνο πάνω στο αρχαίο θέατρο Επιδαύρου και στο ωδείο Ηρώδου Αττικού. Καλλιτεχνικά το μέγεθός του μπορεί να καλύψει άλλες ανάγκες δίχως να υπάρξει ανταγωνιστικό πλαίσιο. Οι ολυμπιακοί αγώνες της Αθήνας απέδειξαν ότι μια καλή οργάνωση βασισμένη πάνω σε εθελοντικό σύστημα μπορεί να είναι και αποτελεσματική και θεαματική. Ένα ανάλογο έργο είναι εφικτό και στους Δελφούς.Το δελφικό θέατρο δεν είναι μόνο ένα τουριστικό αξιοθέατο. Ως δυναμικό σύστημα είναι ένας ελκυστής και η δεξαμενή έλξης του είναι ολόκληρος ο ελληνισμός και όχι μόνο για εμάς τους Έλληνες αλλά για όλη την ανθρωπότητα. Ως σημείο αναφοράς πρέπει να ενισχυθεί και θεατρικά. Δεν μπορεί να παραμείνει βουβή η φωνή της ανθρωπιάς. Και ως αξιολογικό σύστημα πρέπει να ενσωματωθεί μέσα στις αρχές του πολιτισμού μας με ένα δυναμικό τρόπο.Το δελφικό θέατρο δεν είναι μόνο πέτρα, είναι λαβωμένο μάρμαρο. Η ανακαίνισή του είναι πια αναγκαία. Δεν έχουμε το δικαίωμα να εγκαταλείψουμε αυτό το κομμάτι του χρόνου και να το αφήσουμε να χαθεί μέσα στη λήθη της καθημερινής αδράνειας. Το δελφικό θέατρο αργοπεθαίνει διότι μερικοί δεν το θέλουν ζωντανό. Και αν τα σύμβολα δεν πεθαίνουν, κάποτε παύουν να ζουν.Το δελφικό θέατρο δεν είναι μόνο ένα αρχαίο σύμβολο, είναι ένα κομμάτι της ψυχής μας. Ανήκει στο παρελθόν μας και πρέπει να του δώσουμε και ένα μέλλον. Μέσω του θεατρικού διαλόγου πολλά και σημαντικά μπορούν να ειπωθούν. Το θέατρο εκ φύσης είναι η ζωή ενός κειμένου. Το δελφικό θέατρο εξ ορισμού είναι η ψυχή του θεάτρου. Με το θέατρο, οι άνθρωποι μπορεί να ζουν πολλαπλές ζωές. Με το δελφικό θέατρο, οι άνθρωποι μπορεί να δείξουν τις ψυχές τους.Πάνω σε αυτά τα μάρμαρα που έζησαν περισσότερα από όλους μας είναι αναγκαίο πια να παίξουμε το ρόλο. Ένα μοναδικό ρόλο για το θέατρο, τον ρόλο της ζωής μας.Πάνω σε αυτά τα μάρμαρα γεμάτα φως πρέπει να σηκώσουμε τον ήλιο της δικαιοσύνης.