Μερικές ημερομηνίες καθορίζουν καλύτερα από κάθε άλλο νούμερο τη στρατηγική ενός κράτους όταν την εξετάζουμε διαχρονικά. Μόνο που εκτός από τους ιστορικούς και τους στρατηγικούς συμβούλους κανείς δεν ασχολείται με αυτές τις πληροφορίες ακόμα και αν έχουν έμμεσες σχέσεις και με άλλα κράτη. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Αυστρία σε σχέση με την Κύπρο. Για τους πολίτες της Κύπρου, η Αυστρία είναι ουσιαστικά ένα ξένο κράτος ανεξάρτητα αν ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν αποτελεί η Αυστρία ένα κράτος επιλογής για την πλειοψηφία. Όμως σε αυτήν την κρίσιμη περίοδο που διασχίζει το κυπριακό και έμμεσα η Κύπρος, είναι πάρα πολύ σημαντικό ειδικά μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο να αναδειχθούν συμμαχικά πεδία. Η ιστορία της Αυστρίας είναι ουσιαστικά άγνωστη ενώ μερικά από τα σημεία της είναι ουσιαστικά για το υπόβαθρο μιας κοινής τακτικής όσον αφορά στο εθνικό και πλέον ευρωπαϊκό θέμα. Ας εξετάσουμε λοιπόν μερικές ημερομηνίες.

Το 1529, οι Τούρκοι πολιορκούν τη Βιένη με 150.000 άντρες ενάντια 12.000 στρατιωτών. Μετά από 20 επιθέσεις εγκαταλείπουν με 30.000 νεκρούς.
Το 1533, γίνεται η πρώτη συνθήκη μεταξύ Αυστρίας και Τουρκίας.
Το 1568, με τη συνθήκη της Αδριανούπολης, η Τουρκία αναγνωρίζει για 25 χρόνια τη μοιρασιά της Ουγγαρίας και το ειδικό καθεστώς της Τρανσυλβανίας με ετήσια πληρωμή.
Το 1593, αρχίζει ο πόλεμος των 15 ετών εναντίον των Τούρκων.
Το 1606, γίνεται η συνθήκη Ζ sitva – Torok . Η Τουρκία αναγνωρίζει το status quo .
Το 1683, οι Τούρκοι πολιορκούν για δεύτερη φορά τη Βιένη με 110.000 άντρες. Στις 12 Σεπτεμβρίου, μάχη του Kahlenberg : οι Αυστριακοί με τη βοήθεια των Γερμανών και των Πολωνών νικούν τους Τούρκους.
1716-1718: Πόλεμος με την Τουρκία.
1738-1739: Πόλεμος με την Τουρκία.

Αν δεν βρίσκουμε ανάλογες ημερομηνίες εκ των υστέρων αυτό οφείλεται μόνο και μόνο στις μονόπλευρες διαμορφώσεις των δύο αυτοκρατοριών που δεν είχαν πια κανένα σημείο επαφής.
Αν δεν λάβουμε υπόψη μας αυτές τις ημερομηνίες δεν είναι δυνατόν να κατανοήσουμε τη στάση της Αυστρίας σε σχέση με την ανατολική υποψηφιότητα και τα πράγματα φαίνονται ανεξάρτητα από τα τοπικά μας δεδομένα. Ενώ στην ουσία αυτό το ιστορικό υπάβαθρο που συσχετίζεται άμεσα και με την Κύπρο και με την Ελλάδα εξηγεί πολλά και όχι μόνο διότι δίνει επιπλέον ένα κοινό συμμαχικό πλαίσιο εφόσον και οι Αυστριακοί ξέρουν τις έννοιες της εισβολής και της κατοχής. Συνεπώς μέσα στο πολυκλαδικό σύστημα που πρέπει να αναπτύξει η Κύπρος για να ενεργοποιήσει δυναμικά τα ευρωπαϊκά δεδομένα, πρέπει να υπάρχει αναγκαστικά και η Αυστρία.