Είναι προφανές τώρα ότι η Βρετανική Προεδρία δεν λειτουργεί ως προεδρεύουσα χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης διότι προσπαθεί να αξιοποιήσει τις δυνατότητες που έχει για την προβολή αμιγώς εθνικών πολιτικών επιλογών. Οι παλιές θεωρίες των Κυπρίων σχετικά με τον ρόλο της Αγγλίας στην επίλυση του κυπριακού έχουν πια καταρρεύσει. Πώς να πιστέψουμε ότι μπορεί να συμβάλει στο κυπριακό όταν βλέπουμε μόνο και μόνο τα προβλήματα που προκαλεί για το τυπικό θέμα της αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας; Μπορεί να είναι αδιανόητο, είναι όμως πραγματικό ότι η Βρετανική Προεδρία επιμένει να μην συζητεί με την Κύπρο το θέμα της αναγνώρισης και προσπαθεί ξεχωριστά να πιέσει τη Γαλλία έτσι ώστε να αποσύρει τις ενστάσεις της. Επιπλέον επιχειρεί με έναν καθαρά μη στρατηγικό τρόπο να επηρεάσει τις ευρωπαϊκές χώρες με το τεχνητό δόγμα ότι δεν θα υπάρξει χώρα η οποία θα μπλοκάρει την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Αυτό δεν είναι στρατηγικό δόγμα μα μόνο και μόνο η προβολή της κρατικής της αντίληψης του προβλήματος και της λύσης του. Το θέμα της αντιδήλωσης έχει ακριβώς την ίδια φύση με το γενικό θέμα της αναγνώρισης. Είναι εξ ορισμού τυπικό και ανήκει στις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με την πάροδο του χρόνου γίνεται στρατηγικό με την έννοια της θεωρίας παιγνίων. Η διαφορά είναι ότι στο γενικό πλαίσιο παρουσιάζεται η Τουρκία ως παραβάτης των ευρωπαϊκών αρχών και τώρα έχουμε και την ίδια την Αγγλία με έναν ξεκάθαρο τρόπο. Όμως και οι δύο περιπτώσεις έχουν εναντίον τους και το ευρωπαϊκό πνεύμα και το διεθνές δίκαιο. Συνεπώς οι πιέσεις είναι θετικές για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Με άλλα λόγια το θέμα της αντιδήλωσης είναι ενδεικτικό της λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Προεδρίας και άμεσα βέβαια και της Αγγλίας που είναι αναγκασμένη ν’ αποκαλύψει τον ρόλο της στο ανατολικό ζήτημα. Από την άλλη, όπως έχει δημιουργηθεί ένα συμμαχικό πλαίσιο για την Κύπρο που δεν βασίζεται πια μόνο στην Ελλάδα αλλά και στη Γαλλία και στην Αυστρία, η αναμονή είναι πια ετοιμότητα που είναι συμβατή και με το γερμανικό σύστημα. Ο χρόνος λειτουργεί προς όφελός μας όπως το δείχνουν οι αλλαγές βασικών ημερομηνιών. Η 25/08 έγινε 31/08. Οι 01/09 και 02/09 έγιναν 07/09 η οποία σιγά-σιγά μετατρέπεται σε 26/09. Και η 26/09 ανήκει πια στο χρονικό διάστημα που βρίσκεται μετά τις γερμανικές εκλογές. Συνεπώς το όλο θέμα θα μπορεί και πάλι με όλες αυτές τις καθυστερήσεις να βασιστεί στη νέα μορφή του γαλλο-γερμανικού άξονα. Διότι προς το παρόν η Γερμανία δεν έχει εκφραστεί και δεν είναι τυχαίο που η Αγγλία βιάζεται να επηρεάσει τις άλλες χώρες.