Η άμυνα της Γαλλίας πάνω σ’ ένα θέμα που όλα τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης θεωρούσαν τυπικό, έφερε πολύ θετικά αποτελέσματα για την Κύπρο. Όπως πάντα, παρ’ όλες τις καχυποψίες μερικών δογματικών αναλυτών, τα γεγονότα ήρθαν να διαψεύσουν τις πολιτικάντικες απόψεις. Μερικοί από τους δικούς μας δεν κατανόησαν ακόμα ότι εσωτερικά συμφέροντα των άλλων κρατών-μελών μπορούν να φέρουν σε συνδυασμό με τις δικές μας κινήσεις, αποτελέσματα που δεν είναι εφικτά με παραδοσιακές συμμαχίες. Η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να βοηθήσει την Κύπρο παρά μόνο παθητικά και εκ των υστέρων, διότι όλη η πολιτική της βασίζεται πάνω στην ιδέα των χαμηλών τόνων. Συνεπώς θεωρεί ότι πρέπει να παρουσιαστεί τουλάχιστον επίσημα ως θετικός σύμμαχος της ανατολικής υποψηφιότητας, ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι η Κύπρος πρέπει να υποστεί ένα κόστος. Άρα όπως το παραδοσιακό πλαίσιο δεν λειτουργεί πια, πρέπει η Κύπρος να αναπτύξει πολυκλαδικές σχέσεις στον ευρωπαϊκό χώρο, δίχως να ακούει τα σχόλια των «ειδικών» περί συμφέροντος. Διότι ακόμα και αν η Γαλλία λειτουργεί με βάση το κρατικό της συμφέρον, αυτό είναι πιο ωφέλιμο για μας. Και το ίδιο ισχύει και για την Αυστρία που κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ πολέμων με την Τουρκία. Δεν μπορούμε να τα ισοπεδώνουμε όλα και ειδικά τα ιστορικά γεγονότα. Δεν είναι μόνο η Κύπρος ή η Ελλάδα που αντιμετωπίζουν δυσκολίες με την Τουρκία. Και αυτό δεν πρέπει να το ξεχάσουμε, αλλιώς δεν θα μπορέσουμε να αναπτύξουμε τις θέσεις μας πάνω σε μια ευρωπαϊκή βάση.

Η αντιδήλωση είναι παραδειγματική για τους στόχους που μπορούμε να πετύχουμε. Ενώ η βρετανική προεδρία δεν είναι θετική μαζί μας, η γαλλική άμυνα, η ετοιμότητα της Γερμανίας και οι κινήσεις αντιπερισπασμού της Αυστρίας διαμόρφωσαν αποτελεσματικά το πλαίσιο του ευρωπαϊκού κυπριακού. Δεν υπάρχει άλλος λόγος της ύπαρξης των φράσεων :

2. Η Ε.Ε. και τα κράτη-μέλη της καθιστούν σαφές ότι αυτή η δήλωση της Τουρκίας είναι μονομερής, δεν αποτελεί μέρος του πρωτοκόλλου και δεν έχει νομικές επιπτώσεις στις υποχρεώσεις της Τουρκίας σε σχέση με το πρωτόκολλο.

4. Η Ε.Ε. και τα κράτη-μέλη υπενθυμίζουν ότι η Κυπριακή Δημοκρατία κατέστη κράτος-μέλος της Ε.Ε. την 1 η Μαΐου 2004. Υπογραμμίζουν ότι αναγνωρίζουν μόνο την Κυπριακή Δημοκρατία ως υποκείμενο διεθνούς δικαίου.

5. Η αναγνώριση όλων των κρατών-μελών είναι απαραίτητο συστατικό της ενταξιακής διαδικασίας.

Κατά συνέπεια, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το πλαίσιο της προσφέρουν νέες δυνατότητες για το Κυπριακό που είναι πια ευρωπαϊκό, δίχως να υπάρχει απαραίτητα τίποτα το παραδοσιακό. Και το διαπραγματευτικό πλαίσιο θα λειτουργήσει και αυτό με τον ίδιο τρόπο, με πολυκλαδικές σχέσεις που συνδυάζουν κρατικά συμφέροντα. Διότι στην ουσία μια από τις διπλωματικές βάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ο συντονισμός πολλαπλών συμφερόντων και όχι παραδοσιακών συμμαχιών. Και ο λόγος είναι απλός, μόνο τα πρώτα δεν επιτρέπουν τις παραδοσιακές προδοσίες.