Όταν πονάμε πάνω στα κείμενα του παρελθόντος,
κανείς δεν μας καταλαβαίνει.
Όταν γελάμε με τα τεχνάσματα της μνήμης,
κανείς δεν μας καταλαβαίνει.
Όταν ραγίζουμε με την επιστολή μιας γριάς,
κανείς δεν μας καταλαβαίνει.
Έτσι ζούμε τη μοιρασιά της μοναξιάς.