Όλη η σκηνή διαδραματίζεται μέσα στο ημίφως. Οι κινήσεις είναι ζωηρές. Ξεπερνούν τα λόγια. Πρόσωπα τρέχουν παντού. Κατευθύνονται προς αυτούς που είναι δεμένοι στις καρέκλες.

Ματθαίος

Εδώ είναι!

Μάρκος

Γρήγορα! Γρήγορα!

Λουκάς

Άννα! Γιάννη!

Ακούγεται ένα υπόκωφος ήχος.

Ματθαίος

Πώς τους κατάντησαν έτσι!

Μάρκος

Να τους λύσουμε!

Προσπαθούν να τους λύσουν.

Λουκάς

Πιστεύω είναι εντάξει.

Τους ανασηκώνουν αργά.

Ματθαίος

Σηκώστε τους αμέσως. Χρόνος. Πρέπει να φύγουμε!

Οι τρεις στηρίζουν τους δύο και προχωρούν με δυσκολία.

Γιάννης

Αφήστε την!

Άννα

Γιάννη!

Λουκάς

Εμείς είμαστε! Μη φοβάστε τίποτα!

Ματθαίος

Είμαι εδώ με το Λουκά και το Μάρκο.

Γιάννης

Ματθαίο, εσύ είσαι;

Ματθαίος

Ναι, φίλε μου.

Γιάννης

Φροντίστε την Άννα…

Ο Λουκάς και ο Μάρκος την κρατούν ακόμα καλύτερα.

Άννα

Γιάννη! Γιάννη!

Γιάννης

Είναι οι δικοί μας, Άννα, μη φοβάσαι τίποτα πια.

Άννα

Μη μ’ αφήσεις μόνη…

Λουκάς

Άννα, όλα είναι εντάξει τώρα. Χρόνος. Είστε ελεύθεροι!

Άννα

Ελεύθεροι;

Μάρκος

Ναι, ελεύθεροι!

Άννα

Γιάννη, μην πιστεύεις, είναι ακόμα μία παγίδα.

Γιάννης

Όχι, όχι… Χρόνος. Έλα στην αγκαλιά μου, Άννα.

Άννα

Τι άλλο θα μας κάνουν;

Γιάννης

Τίποτα πια. Δεν θα μας συμβεί τίποτα πια.

Μάρκος

Πρέπει να φύγουμε.

Γιάννης

Μα δεν μπορεί.

Λουκάς

Πώς;

Γιάννης

Δεν σας αναγνωρίζει, η φτωχή.

Άννα

Γιάννη;

Γιάννης

Εδώ είμαι!

Άννα

Μείνε μαζί μου. Χρόνος. Μη μ’ αφήσεις μόνη.

Η σκηνή φωτίζεται και βρισκόμαστε σ’ ένα σπίτι. Η Άννα είναι περιτριγυρισμένη από τους φίλους της. Όμως, φαίνεται να μην τους αναγνωρίζει.

Μάρκος

Δεν ξέρω τι να κάνουμε…

Λουκάς

Φαίνεται πως έχει υποστεί ολική απώλεια μνήμης…

Γιάννης

Μας χτυπούσαν με ρόπαλα μέρα-νύχτα. Χρόνος. Εάν καθυστερούσατε να έρθετε… Σιωπή. Θα ήμουν στην ίδια κατάσταση.

Ματθαίος

Έχετε υποφέρει τόσο…

Γιάννης

Όμως δεν ομολόγησε τίποτα! Γι’ αυτό την έφεραν σ’ αυτή την κατάσταση.

Λουκάς

Πώς μπορεί να είναι τόσο αχρείοι!

Μάρκος

Έχουν διαπράξει μία γενοκτονία, είναι ικανοί για όλα.

Ματθαίος

Τότε πώς να τους αντισταθούμε;

Γιάννης

Δεν έχει σημασία ο τρόπος, η ουσία είναι ν’ αντισταθούμε.

Λουκάς

Αυτό δεν αρκεί! Χρόνος. Κοίταξε την Άννα. Έχει υποφέρει πάρα πολύ. Δεν μας αναγνωρίζει πια.

Γιάννης

Θα της μάθουμε την ιστορία ξανά.

Μάρκος

Μα πώς;

Γιάννης

Ο καθένας μας θα της λέει ένα κεφάλαιο την ημέρα.

Λουκάς

Συνειδητοποιείς τι λες;

Γιάννης

Τότε, θα το κάνουμε τη νύχτα.

Ματθαίος

Είστε εντελώς τρελοί.

Μάρκος

Όχι, αντιστεκόμαστε και θα τη βοηθήσουμε με κάθε μέσο.

Λουκάς

Έχετε δίκιο! Χρόνος. Θα ξαναγράψουμε την ιστορία για χάρη της. Θα παραμείνει μαζί μας.

Ματθαίος

Τότε θ’ αρχίσουμε από σήμερα.

Μάρκος

Μ’ αυτόν τον τρόπο, θα ξαναβρούμε την παράδοση των λαών που έχουν υποφέρει.

Λουκάς

Θα πρέπει να ανασηκώσουμε το χρόνο.

Μάρκος

Ο χρόνος είναι μαζί μας.

Γιάννης

Όσο δεν ξεχνούμε.

Ματθαίος

Ο καθένας μας, λοιπόν, θα πρέπει να καταγράψει όλα όσα ξέρει. Χρόνος. Έτσι θα έχει μια ολοκληρωμένη εικόνα της ιστορίας μας.

Άννα

Γιάννη, είσαι εδώ!

Ο Γιάννης έρχεται κοντά της.

Γιάννης

Ναι, Άννα. Πάντα θα είμαι εδώ.

Άννα

Μίλα μου…

Ο Γιάννης κάνει νόημα στους άλλους που σηκώνονται.

Γιάννης

Συνοδεύω τους φίλους μας που φεύγουν.

Άννα

Μη μ’ αφήσεις.

Της κρατά το χέρι.

Γιάννης

Θ’ αρχίσω πρώτος, λοιπόν.

Της μιλά χαμηλόφωνα, ενόσω τα άλλα πρόσωπα βγαίνουν από τη σκηνή.