Τα δεδομένα, όσον αφορά στις γεωτρήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, είναι τόσο χαρακτηριστικά για το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης που αξίζει να αναδειχθεί. Αν κάνουμε μια συστηματική σύγκριση μεταξύ Κύπρου, Ισραήλ, Λιβύης και Αιγύπτου, τότε μπορούμε να κρίνουμε πιο ορθολογικά την αξία των κοιτασμάτων της περιοχής, αλλά και την ιδιαιτερότητα της Κύπρου με το κοίτασμα Αφροδίτη που βρίσκεται στο οικόπεδο 12 της Κυπριακής ΑΟΖ. Στην Αίγυπτο έχουν γίνει περίπου 1700 γεωτρήσεις εκ των οποίων μόνο οι 700 είναι ερευνητικές. Οι υπόλοιπες είναι του τύπου αξιολόγησης (Delineation) και παραγωγής (Productions Well). Στη Λιβύη έχουν γίνει περίπου 125 γεωτρήσεις εκ των οποίων σχεδόν 30 είναι αξιολόγησης και παραγωγής. Όσον αφορά στο Ισραήλ έχει 5 γεωτρήσεις και στην Κύπρο μία. Το μέγεθος είναι σημαντικό από μόνο του, αλλά και τα μεγέθη μεταξύ τους είναι πολύ ενδεικτικά. Επιπλέον, αν θυμηθούμε ότι μεταξύ όλων των γεωτρήσεων που έγιναν την τελευταία δεκαετία σε όλον τον κόσμο, δύο από τα κοιτάσματα του Ισραήλ και το μοναδικό της Κύπρου ανήκουν στην πρώτη πεντάδα. Πράγμα το οποίο σημαίνει ότι η ποιότητα των κοιτασμάτων είναι από τις καλύτερες του κόσμου. Με άλλα λόγια, ενώ υπάρχουν έρευνες πιο νότια της Ανατολικής Μεσογείου με την Αίγυπτο και τη Λιβύη, φαίνεται ήδη από τώρα με μόνο έξι συνολικές γεωτρήσεις ότι η Κύπρος και το Ισραήλ κάνουν τη διαφορά. Κι αυτή η διαφορά κάνει τη διαφορά κι εξηγεί την απόφαση της Κυπριακής Δημοκρατίας να κατασκευάσει στην Κύπρο ένα τερματικό σταθμό LNG, δηλαδή για υγροποίηση φυσικού αερίου, ο οποίος αντιπροσωπεύει μια στρατηγική επένδυση της τάξης των δέκα δισεκατομμυρίων. Όταν έχουμε όλα αυτά τα δεδομένα που είναι γνωστά στους ειδικούς σαν τον Ηλία Κονοφάγο και τα συνδυάσουμε με τις γεωλογικές αναλογίες που έχει αναδείξει ο Αντώνης Φώσκολος, τότε κατανοούμε ότι οι λεκάνες της Λεβαντίνης και του Ηροδότου είναι πραγματικά τεράστιας αξίας. Κατά συνέπεια, ενισχύουμε με αυτές τις γνώσεις και τις παρατηρήσεις την αναγκαία θέσπιση της Ελληνικής ΑΟΖ. Διότι με την ΑΟΖ της Κύπρου και την ΑΟΖ του Ισραήλ αποτελεί ένα στρατηγικό απόθεμα που πρέπει να αξιοποιηθεί, για να μετατρέψει και την Ελλάδα σε γεωπολιτικό σημαντικό παίκτη της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου προς όφελος της πατρίδας μας, αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού δίνει τη δυνατότητα να παράγουμε φυσικό αέριο για τα Βαλκάνια, για την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για την Ασία. Αυτοί οι αντικειμενικοί λόγοι αποτελούν ισχυρά επιχειρήματα, όχι μόνο για την αξία της θέσπισης της Ελληνικής ΑΟΖ, αλλά και της στρατηγικής της εμβέλειας.