Οι εσωτερικές τριβές είναι μόνο για τα κόμματα και τις παρατάξεις, αφήνουν αδιάφορη την πατρίδα. Έχουν νόημα μόνο για τους μικροπολιτικούς που δεν έχουν άλλη εμβέλεια να κάνουν τίποτα παραπάνω κι ο μοναδικός τους στόχος είναι οι εκλογές. Αν οι ψηφοφόροι πέσουν στην παγίδα τους, τότε δεν πρέπει να περιμένουν τίποτα. Η ανάδειξη των εσωτερικών τριβών σε εθνικά θέματα, είναι γελοίες για όσους ασχολούνται με την στρατηγική. Επιπλέον, η Ελλάδα έχει αρκετά προβλήματα να λύσει για να τους κάνει τη χάρη να ασχοληθεί με τέτοιες μικρότητες. Αν ένας βουλευτής, αν ένας υπουργός, αν ένας πρωθυπουργός δεν συνειδητοποιήσει ότι είναι ένας υπηρέτης της πατρίδας, τότε δεν τον έχουμε ανάγκη. Μπορεί να γίνει και πολιτικός αλλού, όπου δεν υπάρχουν αληθινά προβλήματα να επιλυθούν με στρατηγική. Εμείς όμως πρέπει να επικεντρωθούμε στην εθνική στρατηγική. Εκεί έχει νόημα η μαχητικότητα. Και πρέπει να ξέρουν ακριβώς τις θέσεις μας και οι ένοπλες δυνάμεις, αλλιώς εκφυλίζονται, διότι δεν έχουν στόχους. Μια πολιτική δίχως εθνική στρατηγική, δεν είναι καταδικασμένη, αλλά καταδικαστέα, διότι καταστρέφει τα δομικά μας στοιχεία. Το κριτήριο της εθνικής στρατηγικής είναι απλό και ξεκάθαρο. Όσοι κάνουν εκπτώσεις πάνω σε αυτό το θέμα, είναι λόγω της ανικανότητάς τους να το διεκπεραιώσουν. Δεν έχουν υπόβαθρο και προτιμούν να πουν ότι δεν αξίζει το θέμα. Αυτοί είναι πολλοί βέβαια, αλλά η πατρίδα είναι μία. Αν δεν κατέχουν βασικά στοιχεία της υψηλής στρατηγικής, δεν είναι ανάγκη να μας κουράζουν με τα θέλω τους, διότι είναι στην καλύτερη περίπτωση τοπικά. Η Ελλάδα ειδικά αυτήν την περίοδο, έχει ανάγκη από μία ολική προσέγγιση, διότι η κρίση έχει ένα γενικό πλαίσιο, το οποίο μάλιστα έχει ένα υπόβαθρο ευρωπαϊκό και όχι μόνο εθνικό. Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι σε επίπεδο τακτικής και απλώς επιλογής πολιτικών με περιορισμένες δυνατότητες. Θέματα, όπως είναι η Εθνική Άμυνα, η ελληνική ΑΟΖ χρειάζονται μία εμβέλεια που μόνο σπάνιοι παίχτες έχουν. Ας τους προσέξουμε λοιπόν κι ας τους δώσουμε την πρέπουσα σημασία.