Η ΑΟΖ δεν είναι πια ένα θεωρητικό θέμα, αλλά ένα πρακτικό που έχει πολιτικές επιπτώσεις. Δεν είναι μόνο τεχνικό και ανήκει πλέον στην πολιτική ατζέντα ακόμα κι αν μερικοί πολιτικοί δεν έχουν καταλάβει ακόμα την εμβέλειά της για την οικονομία μας. Έτσι είναι καλό να αναφέρουμε και την κοινοπραξία που θα κατασκευάσει το EuroAsia Interconnector που θα ενώσει καλωδιακά το Ισραήλ, την Κύπρο και την Ελλάδα για το ηλεκτρικό ρεύμα που θα παράγει το φυσικό αέριο. Ο νέος χάρτης του σχεδιασμού έχει ενσωματώσει τα στοιχεία της ΑΟΖ, για να περάσει αποκλειστικά από τις ΑΟΖ των τριών κρατών. Κι έχουμε πλέον μια πρακτική εφαρμογή των διαγραμμάτων Voronoi. Η ύπαρξη αυτού του καλωδίου δείχνει επί του πρακτέου την αξία της ΑΟΖ μέσω ενός έργου αξίας ενός δισεκατομμυρίου ευρώ. Ο νέος σχεδιασμός της εγκατάστασης του καλωδίου τροποποιεί τα κυπριακά δεδομένα από τη μία και τη ζώνη επαφής των δύο ΑΟΖ από την άλλη, διότι την ενισχύει πρακτικά. Αυτός ο σχεδιασμός δεν ανήκει στη μιζέρια που καταπιέζει τον πληθυσμό και ενεργοποιεί ανθρώπινο δυναμικό για το τέλος της μελέτης του και βέβαια την πρακτική υλοποίηση. Αυτός είναι ο δρόμος αξιοποίησης της ΑΟΖ, ο οποίος μπορεί να φέρει επενδύσεις και χρήσεις που δεν ανήκουν μόνο στον ελλαδικό χώρο. Αυτός είναι ο πραγματικός και ουσιαστικός τρόπος να βοηθήσουμε την πατρίδα μας και όχι να βγάζουμε ανούσιους λόγους για την οικονομία, δίχως να προσφέρουν λύσεις. Δίχως να αναφερθούμε σε αυτά τα σχέδια, δεν μπορούμε ν’ αλλάξουμε το ηθικό του λαού μας. Διότι πώς να του δείξουμε ότι μπορούμε πράγματι να έχουμε ένα μέλλον που δεν είναι απλώς η συνέχεια μίας μιζέριας. Η αλλαγή δεν μπορεί να είναι μόνο επιφανειακή, διότι η πατρίδα μας δεν θα το αντέξει. Σημασία έχει να το θέλουμε επί της ουσίας, για ν’ αφήσουμε ένα μέλλον στα παιδιά μας κι όχι να θεωρούμε ότι οι εκλογές είναι το τελικό αποτέλεσμα.