Ο άνθρωπος του 1929
ήθελε να μιλήσει
με το δάσκαλο των χρωμάτων
για να του πει την ιστορία του
μέσω του εξπρεσσιονισμού
ενάντια στην αφαιρετικότητα
του μετα – ιμπρεσσιονισμού
που θυμόταν ακόμα ζωντανά
διότι πάλευε εδώ και χρόνια
σαν τους ανθρώπους του θεάτρου
που δεν είχαν ξεχάσει τίποτα
από το παρελθόν της Γαλλίας
την εποχή του πολέμου.